skłócić

skłócić
dk VIa, \skłócićcę, \skłócićcisz, skłóć, \skłócićcił, \skłócićcony - skłócać ndk I, \skłócićam, \skłócićasz, \skłócićają, \skłócićaj, \skłócićał, \skłócićany
1. «doprowadzić do kłótni, do niezgody; poróżnić kogoś z kimś»

Skłócić ze sobą braci, kolegów, całą rodzinę.

Pogodzić skłóconych sąsiadów.

przen.

Skłócony ze sobą i ze światem.

2. «wstrząsając naczyniem z cieczą złożoną z kilku składników, spowodować zmieszanie się ich; gwałtownie zmieszać, zmącić (głównie płyn)»

Skłócić spirytus z sokiem.

3. przestarz. «wprowadzić zamieszanie, niepokój; zmącić, zmieszać, zakłócić»

Skłócić czyjś spokój, czyjeś szczęście.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • skłócać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, skłócaćam, skłócaća, skłócaćają, skłócaćany {{/stl 8}}– skłócić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, skłócaćcę, skłócaćci, skłóć, skłócaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać niezgodę między kimś a kimś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Piotr van der Coghen — (* 23. Februar 1953 in Krynica Zdrój) ist ein polnischer Politiker der Platforma Obywatelska (Bürgerplattform). Er ist weiterhin Leiter des polnischen Bergrettungsdiensts Grupa Jurajska GOPR.[1] Bei den vorgezogenen Parlamentswahlen 2007 konnte… …   Deutsch Wikipedia

  • rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… …   Słownik języka polskiego

  • zantagonizować — dk IV, zantagonizowaćzuję, zantagonizowaćzujesz, zantagonizowaćzuj, zantagonizowaćował, zantagonizowaćowany «skłócić, poróżnić; przeciwstawić sobie» Zantagonizować załogę, partnerów. Dyskusja zantagonizowała obie strony. Zantagonizowane grupy… …   Słownik języka polskiego

  • zbełtać — dk I, zbełtaćam, zbełtaćasz, zbełtaćają, zbełtaćaj, zbełtaćał, zbełtaćany «zmącić, skłócić, spienić jakąś ciecz; bełtając zmieszać coś z cieczą» Zbełtać zupę ze śmietaną. Morze zbełtane przez wiatr …   Słownik języka polskiego

  • zmącić — dk VIa, zmącićcę, zmącićcisz, zmąć, zmącićcił, zmącićcony rzad. zmącać ndk I, zmącićam, zmącićasz, zmącićają, zmącićaj, zmącićał, zmącićany 1. «uczynić (płyn) mętnym, nie przezroczystym; zburzyć, zbełtać, skłócić» Zmącić lekarstwo w butelce.… …   Słownik języka polskiego

  • pokłócić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pokłócićcę, pokłócićci, pokłócićkłóć, pokłócićcony {{/stl 8}}{{stl 7}} doprowadzić do kłótni, skłócić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokłóciły ich rozbieżne plany inwestycyjne. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poróżnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} skłócić się, zwaśnić się z kimś, także mieć odrębne zdanie w jakiejś sprawie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Członkowie zespołu poróżnili się. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wbić klina między — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}(a {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś}{{/stl 8}}) {{/stl 13}}{{stl 7}} skłócić kogoś z kimś, doprowadzić do niezgody : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krzyżacy starali się wbić klina między Polaków a Litwinów. Usiłował wbić… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”