Znęcać się nad dzieckiem.
Znęcać się nad zwierzętami.
Słownik języka polskiego . 2013.
znęcać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, znęcać sięam się, znęcać sięa się, znęcać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} zadawać komuś niepotrzebnie, z niskich pobudek cierpienie fizyczne lub duchowe; pastwić się nad kimś; dręczyć kogoś, coś : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pastwić się — ndk VIa, pastwić sięwię się, pastwić sięwisz się, pastw się, pastwić sięwił się «postępować z kimś okrutnie (szczególnie z osobą bezbronną); znęcać się nad kimś, nad czymś, dręczyć kogoś, coś» Dzikie zwierzę pastwi się nad ofiarą. Zwycięzcy… … Słownik języka polskiego
pastwić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, pastwić sięwię się, pastwić sięwi się (nad kimś, nad czymś) {{/stl 8}}{{stl 7}} świadomie zadawać komuś ból fizyczny lub psychiczny, postępować z kimś, z czymś bezlitośnie, okrutnie; gnębić, dręczyć, znęcać się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kot — 1. Bawić się, książk. igrać z kimś jak kot z myszką, myszą «znęcać się, wykorzystywać swoją intelektualną lub fizyczną przewagę nad kimś, upokarzać kogoś»: Jestem oficerem Abwehry, a pan bawi się ze mną jak kot z myszką. Zadaje pan podchwytliwe… … Słownik frazeologiczny
męczyć — ndk VIb, męczyćczę, męczyćczysz, męcz, męczyćczył, męczyćczony 1. «zadawać komuś męki, torturować kogoś, sprawiać cierpienia fizyczne lub moralne, znęcać się nad kimś» Męczyć zwierzęta. 2. «powodować zmęczenie, sprawiać przykrość, wyczerpywać,… … Słownik języka polskiego
mysz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «niewielki gryzoń z rodziny myszowatych, o smukłym ciele barwy szarej lub brunatnej, wszystkożerny; szkodnik mogący przenosić choroby zakaźne» Mysz domowa, polna, leśna. Chrobot, pisk myszy. ◊ Biedny, ubogi jak mysz… … Słownik języka polskiego
kot — m IV, DB. a, C. u, Ms. kocie; lm M. y 1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie» Biały, bury, czarny kot. Puszysty, zwinny kot. Kot angorski, perski, syjamski. Kot mruczy, skrada się,… … Słownik języka polskiego
myszka — ż III, CMs. myszkaszce; lm D. myszkaszek 1. zdr. od mysz w zn. 1 Bura myszka. ∆ Zabawa w kotka i myszkę, bawić się w kotka i myszkę «zabawa polegająca na tym, że w kole osób trzymających się za ręce i śpiewających piosenkę „uciekaj myszko do… … Słownik języka polskiego
dręczyć — ndk VIb, dręczyćczę, dręczyćczysz, dręcz, dręczyćczył, dręczyćczony «zadawać komu cierpienie fizyczne lub moralne; znęcać się, pastwić się; gnębić, dokuczać, męczyć» Dręczyć kogoś podejrzeniami, scenami zazdrości. Dręczy kogoś sumienie,… … Słownik języka polskiego
barbarzyński — barbarzyńskiscy 1. «pozbawiony kultury, smaku; prymitywny; ignorancki; okrutny» Barbarzyńska walka. Znęcać się nad kimś w barbarzyński sposób. Barbarzyńskie warunki mieszkaniowe. 2. «właściwy barbarzyńcom ludziom niecywilizowanym, dzikim»… … Słownik języka polskiego
