znęcić

znęcić
dk VIa, \znęcićcę, \znęcićcisz, znęć, \znęcićcił, \znęcićcony - rzad. znęcać ndk I, \znęcićam, \znęcićasz, \znęcićają, \znęcićaj, \znęcićał, \znęcićany
«podziałać przyciągająco dzięki swojej atrakcyjności; zwabić, ściągnąć, przynęcić»

Znęcić kogoś łatwym zyskiem, atrakcyjną pracą.

Zapach kwiatów znęcił pszczoły.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • znęcić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nęcić {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • haczyk — Ryba, rybka połknęła haczyk; ktoś połknął haczyk «ktoś dał się skusić, podejść, znęcić czymś»: Prościutka muzyczka i banalne teksty (...) utworów znalazły jednak adresata, nieletnia widownia połknęła haczyk. AG 6/1998 …   Słownik frazeologiczny

  • pokusić — dk VIa, pokusićkuszę, pokusićsisz, pokusićkuś, pokusićsił, pokusićszony rzad. pokuszać ndk I, pokusićam, pokusićasz, pokusićają, pokusićaj, pokusićał, pokusićany, daw. «znęcić, skusić» …   Słownik języka polskiego

  • połaszczyć się — dk VIb, połaszczyć sięczę się, połaszczyć sięczysz się, połaszczyć sięłaszcz się, połaszczyć sięczył się pot. «dać się czymś znęcić, skusić; ulec chęci na coś; połakomić się» Połaszczyć się na parę złotych. Połaszczył się na jej posag …   Słownik języka polskiego

  • pójść — dk, pójdę, pójdziesz, pójdź, poszedł, poszła, poszli 1. «udać się dokądś, idąc skierować się w którąś stronę; podążyć» Pójść do kina, na spacer. Pójść na przełaj, przed siebie. Pójść w stronę lasu. Pójść szybkimi krokami. Ogary poszły w las.… …   Słownik języka polskiego

  • ryba — ż IV, CMs. rybabie; lm D. ryb «zwierzę z gromady o tej samej nazwie, obejmującej około 20 tys. gatunków zmiennocieplnych kręgowców wodnych, oddychających skrzelami, o kończynach w postaci płetw, o ciele przeważnie wrzecionowatym, u większości… …   Słownik języka polskiego

  • skorcić — dk VIa, skorcićci, skorcićcił «skłonić do czegoś; skusić, znęcić» Skorciła go piękna pogoda, pojechał na wycieczkę …   Słownik języka polskiego

  • zmamić — dk VIa, zmamićmię, zmamićmisz, zmam, zmamićmił, zmamićmiony «zwieść kogoś fałszywymi pozorami, zbałamucić, otumanić; przyciągnąć, zwabić, znęcić» Zmamić kogoś pozorami życzliwości. Zmamić kogoś obietnicą dobrego zarobku …   Słownik języka polskiego

  • zwabić — dk VIa, zwabićbię, zwabićbisz, zwab, zwabićbił, zwabićbiony zwabiać ndk I, zwabićam, zwabićasz, zwabićają, zwabićaj, zwabićał, zwabićany «ściągnąć, przyciągnąć dokądś wabieniem; przywabić, przynęcić, znęcić» Zwabić psa gwizdaniem. Zwabić ptaki… …   Słownik języka polskiego

  • nęcić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, nęcićcę, nęcićci, nęć, nęcićcony {{/stl 8}}– znęcić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działać przyciągająco, wzbudzać silne zainteresowanie swoją… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”