zsiąść

zsiąść
dk XI, zsiądę, zsiądziesz, zsiądź, zsiadł, zsiedli, zsiadłszy - zsiadać ndk I, \zsiąśćam, \zsiąśćasz, \zsiąśćają, \zsiąśćaj, \zsiąśćał
«zejść z miejsca wyżej umieszczonego, na którym się siedziało, zwykle z siedzenia pojazdu, z siodła»

Zsiąść z wozu, z kozła.

Zsiadać z roweru, z motoru.

Zsiąść z konia.

zsiąść się - zsiadać się «o cieczy: stać się gęstym, zbitym; ściąć się, stężeć, skrzepnąć»

Mleko się zsiadło.

Galaretka zaczyna się zsiadać.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • zsiąść (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. zsiadać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zsiadać się – zsiąść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o czymś ciekłym: przechodzić w stan stały; gęstnieć, tężeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mleko zsiadło się. Galareta się zsiada. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zsiadać — → zsiąść …   Słownik języka polskiego

  • pozsiadać — dk I, pozsiadaćda, pozsiadaćają, pozsiadaćał «o wielu osobach: zsiąść, zejść kolejno (np. z koni)» Pozsiadali z wozów. pozsiadać się «o mleku (w różnych naczyniach): zsiąść się, stężeć kwasząc się» Pozsiadało się mleko w miseczkach …   Słownik języka polskiego

  • zsiadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zsiadaćam, zsiadaća, zsiadaćają {{/stl 8}}– zsiąść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXf, zsiądę, zsiądzie, zsiądź, zsiadł, zsiedli {{/stl 8}}{{stl 7}} schodzić z miejsca położonego wyżej, gdzie siedziało się wcześniej,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • skrzepnąć — dk Vc, skrzepnąćnie, skrzepł a. skrzepnąćnął, skrzepnąćpła, skrzepnąćpłszy «przejść ze stanu ciekłego w stan stały; zsiąść się, ściąć się, zakrzepnąć, stwardnieć» Galareta skrzepła. Tłuszcz skrzepł. Stal skrzepła …   Słownik języka polskiego

  • spieszyć — I ndk VIb, spieszyćszę, spieszyćszysz, spiesz, spieszyćszył, spieszyćszony → śpieszyć II dk VIb, spieszyćszę, spieszyćszysz, spiesz, spieszyćszył, spieszyćszony «uczynić kogoś pieszym, każąc mu zsiąść z konia lub wysiąść z pojazdu mechanicznego… …   Słownik języka polskiego

  • z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… …   Słownik języka polskiego

  • zejść — dk XI, zejśćjdę, zejśćjdziesz, zejdź, zszedł a. zeszedł, zeszła, zeszli, zszedłszy schodzić ndk VIa, zejśćdzę, zejśćdzisz, schodź, zejśćdził 1. «idąc opuścić się w dół; zstąpić» Zejść do piwnicy. Zejść po drabinie, z drabiny, po schodach, ze… …   Słownik języka polskiego

  • z — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} litera alfabetu polskiego; stanowi odpowiednik spółgłoski {{/stl 7}}{{stl 8}}z {{/stl 8}}{{stl 7}} {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”