- zwieńczyć
- dk VIb, \zwieńczyćczę, \zwieńczyćczysz, zwieńcz, \zwieńczyćczył, \zwieńczyćczony - zwieńczać ndk I, \zwieńczyćam, \zwieńczyćasz, \zwieńczyćają, \zwieńczyćaj, \zwieńczyćał, \zwieńczyćany,archit. «ozdobić szczyt jakiejś budowli elementem architektonicznym; w ndk: stanowić zakończenie, szczyt jakiejś budowli lub jej elementu»
Kolumna zwieńczona głowicą.
Wieżę zwieńczono hełmem.
Blanki zwieńczające basztę.
Słownik języka polskiego . 2013.