- zwyczajny
- \zwyczajnyni, \zwyczajnyniejszy1. «taki jak zawsze w danych okolicznościach, niczym się nie wyróżniający; normalny, zwykły, pospolity»
Zwyczajne rzeczy, sprawy.
Codzienne zwyczajne zajęcia.
Zwyczajne ludzkie słabości, wady.
Zwyczajny tryb, porządek.
Zwyczajna kolej rzeczy.
2. «o człowieku: niewybitny, nie mający wysokiego stanowiska, przeciętny, prosty; o rzeczach: nie będący w najlepszym gatunku, nie należący do jakiejś specjalnej kategorii, niewykwintny, niewyszukany»Zwyczajny niewykwalifikowany robotnik.
Zwyczajne ubranie na co dzień.
Zwyczajne proste potrawy, sprzęty.
Wódka zwyczajna i gatunkowa.
∆ Kiełbasa zwyczajna «gatunek kiełbasy sporządzonej z dość grubo krajanych kawałków mięsa, głównie wieprzowego»∆ Członek zwyczajny (stowarzyszenia, organizacji) «członek wybrany lub mianowany w trybie zwykłego postępowania (w odróżnieniu od członków honorowych), korzystający z pełni uprawnień i przywilejów danej organizacji»∆ Profesor zwyczajny «najwyższy tytuł naukowy nadawany samodzielnym pracownikom naukowym szkół wyższych oraz instytutów naukowo-badawczych; osoba nosząca ten tytuł»∆ praw. Sesja zwyczajna, zgromadzenie zwyczajne «sesja (np. sejmowa), zgromadzenie zwoływane w zwykłym trybie, odbywające się w przewidzianych z góry terminach»3. «w terminach botanicznych i zoologicznych: drugi człon nazw gatunków roślin lub zwierząt, oznaczający pospolitość, częstość występowania danego gatunku»Szczaw zwyczajny.
Sosna zwyczajna.
Nosorożec zwyczajny.
4. «wyraz podkreślający treść znaczeniową wyrazu po nim następującego, używany w sytuacji, kiedy mówiący chce wyrazić oczywistość tego, co oznacza wyraz określany; nic innego jak…»On jest zwyczajny tchórz.
To była zwyczajna bezmyślność.
Słownik języka polskiego . 2013.