żaglowy

żaglowy
przym. od żagiel

Płótno, nici żaglowe.

Statek żaglowy.

∆ Lot żaglowy a) «lot ptaka na nieruchomo rozpostartych skrzydłach» b) «w szybownictwie: lot, w którym pilot wykorzystuje prądy wstępujące powietrza dla zachowania lub uzyskania wysokości»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • żaglowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z żaglem; zaopatrzony w żagle, przeznaczony na żagle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łódź żaglowa. Sanie żaglowe. Płótno żaglowe. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • fregata — ż IV, CMs. fregataacie; lm D. fregataat 1. «statek żaglowy mający ożaglowanie rejowe i więcej niż dwa maszty; w XVII XVIII w.: żaglowy okręt wojenny, dobrze uzbrojony, spełniający rolę współczesnego krążownika; od połowy XIX w.: silnie… …   Słownik języka polskiego

  • lot — m IV, D. u, Ms. locie; lm M. y «poruszanie się w powietrzu, w przestrzeni; lecenie, latanie» Loty bombowe, ćwiczebne, międzyplanetarne, orbitalne. Loty załogowe, bezzałogowe. Loty narciarskie. Lot pocisku, rakiety, piłki. Lot ptaków, owadów. Loty …   Słownik języka polskiego

  • byk — m III, DB. a, N. bykkiem; lm M. i, D. ów 1. «nie kastrowany samiec bydła domowego; także: dorosły samiec wielkich przeżuwaczy (bawołu, jaka, żubra, bizona, łosia, jelenia, daniela, renifera)» Byk rozpłodowy. Rozhukany byk. ◊ Coś działa na kogo… …   Słownik języka polskiego

  • dryf — m IV, D. u, Ms. dryffie, blm 1. geol. «ruch kry lodowej, płynącej na powierzchni mórz, albo bloków kontynentalnych pływających na półplastycznym podłożu magmowym» 2. żegl. «zbaczanie statku wodnego z linii kursu pod wpływem wiatru, prądu… …   Słownik języka polskiego

  • dubas — m IV, D. a, Ms. dubassie; lm M. y «staropolski statek rzeczny wiosłowo żaglowy, używany w XVI XVIII w. do przewożenia towarów» ‹ukr., może z tur.› …   Słownik języka polskiego

  • galeas — m IV, D. a, Ms. galeassie; lm M. y hist. «statek wiosłowo żaglowy o trzech masztach, większy od galery, uzbrojony w działa i muszkiety, używany od XVI do połowy XVIII w. jako okręt wojenny» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • halsować — ndk IV, halsowaćsuję, halsowaćsujesz, halsowaćsuj, halsowaćował żegl. «prowadzić statek żaglowy zmiennym kursem pod wiatr, płynąc raz lewym, raz prawym halsem; lawirować» …   Słownik języka polskiego

  • jacht — m IV, D. u, Ms. jachcie; lm M. y «lekki statek żaglowy, czasem z silnikiem, przeznaczony do celów sportowych i turystycznych» Jacht regatowy, szkoleniowy. Jacht pełnomorski. Wycieczka jachtem. Pływać, podróżować jachtem. ∆ Jacht kilowy «jacht z… …   Słownik języka polskiego

  • katamaran — m IV, D. a a. u, Ms. katamarannie; lm M. y «żaglowy statek, jacht, łódź o dwóch równoległych kadłubach połączonych konstrukcją w części nadwodnej» ‹ang. z tamilskiego› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”