żęcie

żęcie
n I
rzecz. od żąć.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • sprzęt — m IV, D. u, Ms. sprzęcie; lm M. y 1. «przedmiot użytkowy, jak mebel, narzędzie, naczynie itp.» Pokój umeblowany skromnymi sprzętami. Półka na sprzęty kuchenne. 2. «w znaczeniu zbiorowym: przedmioty używane w jakiejś dziedzinie życia» Sprzęt… …   Słownik języka polskiego

  • wyżąć — I dk Xc, wyżąćżmę, wyżąćżmiesz, wyżąćżmij, wyżąćżął, wyżąćżęła, wyżąćżęli, wyżąćżęty, wyżąćżąwszy wyżymać ndk I, wyżąćam, wyżąćasz, wyżąćają, wyżąćaj, wyżąćał, wyżąćany «wycisnąć wodę z czegoś mokrego, najczęściej z mokrej tkaniny; usunąć z… …   Słownik języka polskiego

  • zet — m IV, D. a, Ms. zecie; lm M. y a. n ndm 1. «nazwa litery z, trzeciej od końca litery alfabetu polskiego» ◊ Od a do zet «od początku do końca, wszystko, niczego nie opuszczając» 2. (B.=D. w odniesieniu do ludzi) pot. «określenie kogoś, o kim nie… …   Słownik języka polskiego

  • żniwo — n III, Ms. żniwowie; lm D. żniw 1. zwykle w lm «żęcie zbóż, czas żęcia zbóż, zbierania plonów» Okres żniw. Pomagać przy żniwach. ∆ Małe żniwa «okres koszenia rzepaku i jęczmienia ozimego (poprzedzający żniwa właściwe)» 2. zwykle w lp, przestarz.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”