żyworodny

żyworodny
1. bot. «o roślinach: rozmnażający się przez kiełkowanie na roślinie macierzystej lub wegetatywnie»

Rośliny żyworodne.

Rdest żyworodny.

2. zool. «o zwierzętach: taki, który się rodzi po odbyciu rozwoju zarodkowego w organizmie matki»

Jaszczurki, ryby, ssaki żyworodne.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • żyworodny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zool. {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, którego forma rozrodu polega na rozwoju zarodka w organizmie samicy i na korzystaniu rozwijającej się komórki jajowej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • anioł — m IV, DB. a, Ms. aniele; lm M. ci owie, te y (ci anieli), DB. ów «według wierzeń religijnych: istota niematerialna pośrednicząca między Bogiem a ludźmi, zwykle uosabiająca doskonałość i dobroć, przedstawiana w rzeźbie, malarstwie w ludzkiej… …   Słownik języka polskiego

  • koleń — m I, DB. koleńenia; lm M. koleńenie, D. koleńeni zool. «Squalus acanthias, rekin żyworodny o silnych kolcach w płetwach grzbietowych, żyjący stadnie w wodach przybrzeżnych w strefie umiarkowanej i zimnej mórz półkuli północnej; dostarcza mięsa,… …   Słownik języka polskiego

  • kulkówka — ż III, CMs. kulkówkawce; lm D. kulkówkawek «Sphacrium, małż słodkowodny z rodziny o tej samej nazwie, występuje w kilku gatunkach, żyworodny, młode rozwijają się w specjalnych kieszonkach lęgowych; zamieszkuje całą kulę ziemską; w lm rodzina tych …   Słownik języka polskiego

  • kusza — ż II, DCMs. kuszaszy; lm D. kusz 1. hist. «ręczna broń miotająca, rodzaj łuku żelaznego lub stalowego umocowanego na drewnianej kolbie, z lewarem do naciągania cięciwy» 2. hist. «dawna wojenna machina oblężnicza do miotania kul kamiennych i kłód… …   Słownik języka polskiego

  • miedzianka — ż III, CMs. miedziankance; lm D. miedziankanek zool. «Coronella austriaca, niejadowity, żyworodny wąż z rodziny wężów właściwych, o grzbiecie brunatnym lub szarawym w ciemne plamy; żyje w suchych, nasłonecznionych miejscach w całej Europie;… …   Słownik języka polskiego

  • młot — m IV, D. a, Ms. młocie; lm M. y 1. «ciężki młotek ręczny» Młot jednoobuchowy, dwuobuchowy. Młot dwuręczny. Młot stalowy, drewniany. Młot kamieniarski, kowalski. Uderzać, walić w coś młotem. ◊ Być, znaleźć się między (pomiędzy) młotem a kowadłem… …   Słownik języka polskiego

  • raszpla — ż I, DCMs. raszplali; lm D. raszplali 1. rzem. «stalowy pilnik o grubych nacięciach, używany do obróbki miękkich metali, drewna, mas plastycznych itp.; tarnik» 2. zool. «Squatina squatina, żyworodny rekin z rodziny raszplowatych, o spłaszczonym… …   Słownik języka polskiego

  • ryba — ż IV, CMs. rybabie; lm D. ryb «zwierzę z gromady o tej samej nazwie, obejmującej około 20 tys. gatunków zmiennocieplnych kręgowców wodnych, oddychających skrzelami, o kończynach w postaci płetw, o ciele przeważnie wrzecionowatym, u większości… …   Słownik języka polskiego

  • wąż — m II, DB. węża; lm M. węże, D. węży a. wężów 1. «gad lądowy z podrzędu o tej samej nazwie, drapieżny, jajorodny lub żyworodny, o silnie wydłużonym, beznogim ciele pokrytym łuskami; porusza się pełzając» Jadowity wąż. Wąż grzechotnik. Wąż dusiciel …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”