chrypieć

chrypieć
ndk VIIa, \chrypiećpię, \chrypiećpisz, chryp, \chrypiećpiał, \chrypiećpieli
«mówić ochrypłym głosem; wydawać ochrypły głos, dźwięk»

Chrypieć przekleństwa.

Głośnik, gramofon chrypiał.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • chrypieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, chrypiećpię, chrypiećpi, chrypiećpiał, chrypiećpieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówić z chrypą, chrypką w głosie; także: mieć chrypkę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chrypieć do… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • charkotać — ndk IX, charkotaćoczę (charkotaćocę), charkotaćoczesz (charkotaćocesz), charkotaćocz, charkotaćał «wydawać charkot; charczeć, chrypieć, rzęzić» Miał knebel w ustach, charkotał …   Słownik języka polskiego

  • chrypienie — n I rzecz. od chrypieć …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”