- chrypieć
- ndk VIIa, \chrypiećpię, \chrypiećpisz, chryp, \chrypiećpiał, \chrypiećpieli«mówić ochrypłym głosem; wydawać ochrypły głos, dźwięk»
Chrypieć przekleństwa.
Głośnik, gramofon chrypiał.
Słownik języka polskiego . 2013.
Chrypieć przekleństwa.
Głośnik, gramofon chrypiał.
Słownik języka polskiego . 2013.
chrypieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, chrypiećpię, chrypiećpi, chrypiećpiał, chrypiećpieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mówić z chrypą, chrypką w głosie; także: mieć chrypkę : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chrypieć do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
charkotać — ndk IX, charkotaćoczę (charkotaćocę), charkotaćoczesz (charkotaćocesz), charkotaćocz, charkotaćał «wydawać charkot; charczeć, chrypieć, rzęzić» Miał knebel w ustach, charkotał … Słownik języka polskiego
chrypienie — n I rzecz. od chrypieć … Słownik języka polskiego