- chwyt
- m IV, D. -u, Ms. chwycie; lm M. -y1. «chwycenie (zwykle ręką lub narzędziem), ujęcie, złapanie»
Mocny, silny, zwinny chwyt.
Dozwolone chwyty w zapasach.
Chwyt piłki.
∆ wojsk. Chwyty bronią «ruchy polegające na dokładnym i pewnym władaniu bronią ręczną w mustrze (np. karabinem, szablą, pistoletem maszynowym)»2. «świadome, zaplanowane posunięcie; środek, sposób (zwłaszcza wyszukany, sprytny); manewr, fortel»Stary, wypróbowany, znany, ograny chwyt.
Chwyt literacki, językowy, stylistyczny.
Operować nieuczciwymi chwytami w dyskusji.
3. rzad. «to, za co się chwyta; uchwyt»∆ wojsk. Chwyt pistoletowy «część ręcznej broni palnej (np. w pistolecie ręcznym lub maszynowym, ręcznym karabinie maszynowym i in.) służąca do podtrzymywania broni podczas strzelania»4. włók. «właściwość tkaniny wyczuwana dotykiem»* techn. lotn. Chwyt powietrza a) «wlot powietrza do silnika przepływowego w samolocie» b) «zakończenie kanału doprowadzającego powietrze, np. do silnika albo do wewnętrznych instalacji samolotu wymagających chłodzenia lub wentylacji»
Słownik języka polskiego . 2013.