Słownik języka polskiego . 2013.
chwytacz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y {{/stl 8}}{{stl 7}} urządzenie do samoczynnego zatrzymywania lub ograniczania szybkości opadania kabiny windy, wyciągu itp. w przypadku zerwania lin nośnych {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chwytak — m III, D. a, N. chwytakkiem; lm M. i 1. → chwytacz ∆ górn. Chwytak rur «w górnictwie naftowym: urządzenie zatrzymujące automatycznie spadające rury wydobywcze lub pompowe w razie ich zerwania» ∆ Chwytak wozów «urządzenie w pochylni służące do… … Słownik języka polskiego
chwytnik — m III, D. a, N. chwytnikkiem; lm M. i 1. «imadełko lub szczypczyki używane w delikatnych, precyzyjnych robotach» 2. bot. chwytniki «nitkowate komórki powierzchniowe występujące u niektórych grzybów, glonów, porostów, mszaków i in.,… … Słownik języka polskiego
chwytnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rodzaj szczypczyków lub imadełka używanego przy bardzo precyzyjnych, delikatnych pracach {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
