- ciec
- ndk Vc, cieknie, ciekł, rzad. XI, ciecze, cieką a.cieknąć ndk Vc, \ciecnie, ciekł a. \ciecnął, \cieckła1. «płynąć, spływać powoli, małymi strugami, kroplami; sączyć się»
Strumyk cieknie po kamieniach.
Woda cieknie z kranu.
Łzy ciekną komuś z oczu.
Z okien cieknie.
◊ Ślinka komuś cieknie (na myśl o czymś) «ktoś ma wielki apetyt na coś»2. «być nieszczelnym, przepuszczać wodę lub jakiś płyn; przeciekać»Dach, rynna cieknie.
3. łow. «o zwierzynie, zwłaszcza o ptactwie łownym: biec szybko, umykać biegiem, przemykać się po cichu na nogach»
Słownik języka polskiego . 2013.