ciemnieć

ciemnieć
ndk III, \ciemniećeję, \ciemniećejesz, \ciemniećej, \ciemniećniał, \ciemniećeli
1. «stawać się ciemnym, mrocznym; ściemniać się, mrocznieć»

Niebo ciemniało.

Ciemniało, nadchodził wieczór.

◊ Komuś ciemnieje w oczach «ktoś nagle chwilowo źle widzi, zwykle pod wpływem osłabienia lub silnego wzruszenia»
2. «nabierać intensywniejszego, ciemniejszego zabarwienia»

Włosy jej ciemnieją.

Srebro ciemnieje na powietrzu.

3. «odcinać się ciemniejszą plamą na jaśniejszym tle»

Las ciemniejący na horyzoncie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • ciemnieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIa, ciemniećeję, ciemniećeje, ciemniećniał, ciemniećnieli {{/stl 8}}– pociemnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}ściemnieć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ciemnieć — Komuś ciemnieje w oczach zob. oko 15 …   Słownik frazeologiczny

  • ciemnienie — n I 1. rzecz. od ciemnieć. 2. med. «zwiększające się osłabienie wzroku, występujące przy niektórych chorobach» …   Słownik języka polskiego

  • czernić — ndk VIa, czernićnię, czernićnisz, czerń a. czernićnij, czernićnił, czernićniony «malować na czarno, czynić czarnym» Czernić brwi, rzęsy. czernić się 1. «wyglądać czarno lub prawie czarno, odznaczać się, uderzać czarnym lub prawie czarnym kolorem …   Słownik języka polskiego

  • czernieć — ndk III, czerniećeje, czerniećniał 1. «stawać się czarnym lub prawie czarnym, przybierać barwę czarną; ciemnieć; o metalach: pokrywać się śniedzią» Srebro czernieje od siarki. Owoce czernieją od mrozu. 2. «wyglądać czarno lub prawie czarno,… …   Słownik języka polskiego

  • gasnąć — ndk Vc, gasnę, gaśniesz, gaśnij, gasł (gasnąćnął), gasła, gaśli 1. «przestawać się palić, płonąć, świecić» Latarnie uliczne, światła, świece gasną. Ognisko gaśnie. ∆ Motor, silnik gaśnie «motor, silnik się wyłącza, przestaje pracować» 2.… …   Słownik języka polskiego

  • mierzchnąć — ndk Vc, mierzchnąćnie, mierzchł «tracić blask, gasnąć, pogrążać się w mroku; ciemnieć, szarzeć» Słońce, światło mierzchło. Niebo na zachodzie mierzchło. O świcie gwiazdy mierzchną. ◊ książk. Czyjaś sława mierzchnie «czyjaś sława kończy się,… …   Słownik języka polskiego

  • mrocznieć — ndk III, mroczniećeje, mroczniećniał rzad. «stawać się mrocznym, pogrążać się w mroku; ciemnieć» Mroczniejące niebo. Dzień mroczniał …   Słownik języka polskiego

  • mroczyć — ndk VIb, mroczyćczy, mroczyćczył książk. «czynić mrocznym, przysłaniać światło; zaciemniać, ćmić» Mgła mroczy światło latarń. mroczyć się «pogrążać się w mroku, ciemnieć, szarzeć, mrocznieć» Niebo się mroczy …   Słownik języka polskiego

  • ciemnienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. ciemnieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stopniowe pogarszanie się wzroku występujące przy niektórych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”