cofnięcie

cofnięcie
↨ cofnięcie się
n I
rzecz. od cofnąć (się).

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • krok — 1. Ani na krok «wcale, w ogóle, ani trochę, ani na chwilę»: Tymczasem nie jej, która cię porzuciła, ale mnie jesteś winien wdzięczność i przywiązanie. Mnie, który się tobą opiekował przez całe życie, nie odstąpił cię ani na krok, zapewnił ci… …   Słownik frazeologiczny

  • cofać — ndk I, cofaćam, cofaćasz, cofaćają, cofaćaj, cofaćał, cofaćany cofnąć dk Va, cofaćnę, cofaćniesz, cofaćnij, cofaćnął, cofaćnęła, cofaćnęli, cofaćnięty, cofaćnąwszy 1. «powodować ruch kogoś, czegoś ku tyłowi; posuwać, pociągać wstecz; zawracać»… …   Słownik języka polskiego

  • krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy …   Słownik języka polskiego

  • nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… …   Słownik języka polskiego

  • nisza — ż II, DCMs. niszaszy; lm D. nisz 1. «półkolista lub prostokątna wnęka w murze, stosowana najczęściej jako rama architektoniczna dla rzeźby; naturalne lub wykute wgłębienie w skale» Posąg, waza umieszczone w niszy. Źródło bijące z niszy w skale. 2 …   Słownik języka polskiego

  • pliocen — m IV, D. u, Ms. pliocennie, blm geol. «epoka młodszego trzeciorzędu od około 12 mln do około 1 mln lat temu, w której nastąpiło cofnięcie się mórz z dużej części Europy» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • popalić — dk VIa, popalićlę, popalićlisz, popalićpal, popalićlił, popalićlony 1. «spalić wiele, jedno po drugim, spalić w wielu miejscach» Wróg popalił wsie i miasta. Trawa, ziemia popalona przez słońce. ◊ Popalić za sobą mosty «uniemożliwić sobie… …   Słownik języka polskiego

  • powycofywać — dk VIIIa, powycofywaćfuję, powycofywaćfujesz, powycofywaćfuj, powycofywaćywał, powycofywaćywany «wycofać wiele czegoś, spowodować cofnięcie się, powrót na dawne miejsce» Powycofywać oddziały wojskowe z frontu. Powycofywać udziały, wkłady.… …   Słownik języka polskiego

  • wycofać — dk I, wycofaćam, wycofaćasz, wycofaćają, wycofaćaj, wycofaćał, wycofaćany wycofywać ndk VIIIa, wycofaćfuję, wycofaćfujesz, wycofaćfuj, wycofaćywał, wycofaćywany 1. «zabrać, usunąć coś skądś, wydostać, odebrać, odstąpić od czegoś, wyeliminować,… …   Słownik języka polskiego

  • zabiegać — ndk I, zabiegaćam, zabiegaćasz, zabiegaćają, zabiegaćaj, zabiegaćał 1. forma ndk czas. zabiec (p.) 2. «dążyć do uzyskania, osiągnięcia czegoś, starać się usilnie o coś (o kogoś)» Zabiegać o czyjeś względy. Zabiegać o mieszkanie, o stanowisko.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”