- cudacki
- \cudackiccy«właściwy cudakowi; dziwaczny, ekscentryczny, osobliwy, śmieszny; cudaczny»
Cudacki strój.
Cudackie maniery, zachowanie się.
Słownik języka polskiego . 2013.
Cudacki strój.
Cudackie maniery, zachowanie się.
Słownik języka polskiego . 2013.
čùdāčki — pril. kao čudak, na način čudaka … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
čùdāčkī — prid. koji se odnosi na čudake … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
čudački — čùdāčki pril. DEFINICIJA kao čudak, na način čudaka ETIMOLOGIJA vidi čudo [b] (I)[/b] … Hrvatski jezični portal
čudački — čùdāčkī prid. DEFINICIJA koji se odnosi na čudake ETIMOLOGIJA vidi čudo [b] (I)[/b] … Hrvatski jezični portal
cudaczny — cudacznyni, cudacznyniejszy «dziwaczny, śmieszny, ekscentryczny, osobliwy; cudacki» Cudaczny kapelusz. Cudaczne nazwisko. Opowiadać cudaczne historie … Słownik języka polskiego