- cudactwo
- n III, Ms. \cudactwowie; lm D. \cudactwoactw«dziwactwo, śmieszność»
Cudactwo przyzwyczajeń.
Cudactwo kostiumów.
Słownik języka polskiego . 2013.
Cudactwo przyzwyczajeń.
Cudactwo kostiumów.
Słownik języka polskiego . 2013.
cudactwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. cudactwowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakterystyczna cecha kogoś lub czegoś (np. zachowania, wyglądu) polegająca na przesadnej oryginalności, niezwykłości, udziwnieniu;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień