- cudzożywny
- biol. «o organizmie zwierzęcym, rzadziej roślinnym: odżywiający się związkami organicznymi wytworzonymi przez inne organizmy; heterotroficzny»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
cudzożywnie — przysłów. od cudzożywny Rośliny odżywiające się cudzożywnie … Słownik języka polskiego
heterotrof — m IV, D. u, Ms. heterotroffie; lm M. y biol. «organizm odżywiający się substancjami organicznymi pochodzenia roślinnego lub zwierzęcego, niezdolny do wytwarzania substancji organicznych z nieorganicznych; organizm cudzożywny» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
heterotroficzny — biol. «odżywiający się substancjami organicznymi; cudzożywny» Organizm heterotroficzny … Słownik języka polskiego
roślina — ż IV, CMs. roślinanie; lm D. roślinain «organizm o komórkach okrytych ścianą komórkową, samożywny, wytwarzający dzięki ciałkom zieleni w drodze asymilacji złożone związki organiczne z prostych związków nieorganicznych lub cudzożywny, odżywiający… … Słownik języka polskiego
zwierzę — n IV, D. zwierzęęcia; lm M. zwierzęęta, D. zwierzęrząt 1. «organizm jednokomórkowy lub wielokomórkowy, cudzożywny, zwykle mający zdolność ruchu (z wyjątkiem zwierząt osiadłych, jak gąbki, koralowce); potocznie: ssak» Dzikie, oswojone zwierzę.… … Słownik języka polskiego