- czepliwy
- \czepliwywi«mający właściwość czepiania się; czepiający się, czepny»
Słownik języka polskiego . 2013.
czepliwy
Look at other dictionaries:
czepliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} odznaczający się łatwością czepiania, przyczepiania się, czepiający się, czepny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czepliwe wyrostki. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czepliwość — ż V, DCMs. czepliwośćści, blm rzecz. od czepliwy … Słownik języka polskiego
dziad — m IV, DB. a, W. dziadzie pot. dziadu Ms. dziadzie; lm M. y, DB. ów 1. «żebrak, zwłaszcza stary człowiek żebrzący; w ogóle biedak» Dziad kościelny. Przyszedł dziad po prośbie. ◊ Dziad kalwaryjski «żebrak chodzący po odpustach i zarabiający… … Słownik języka polskiego
czepny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} mający łatwość czepiania się, przyczepiania, przywierania, chwytania się; czepliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czepne macki, odnóża, korzenie. Czepny smar. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
