ćwierkanie
Look at other dictionaries:
ćwierk — m III, D. u, N. ćwierkkiem, blm «ćwierkanie, ćwierknięcie, świergot» Ćwierk wróbli … Słownik języka polskiego
świergot — m IV, D. u, Ms. świergotocie; lm M. y «śpiew, szczebiot ptaków; świergotanie, ćwierkanie» Świergot wróbli, kanarków. Słychać świergot ptaków. przen. Dziecięcy świergot. Świergot młodzieńczych głosów … Słownik języka polskiego
świerszcz — m II, DB. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «Gryllus, owad z nadrodziny o tej samej nazwie, którego samiec wydaje charakterystyczny dźwięk; odznacza się krępym ciałem, głową kulistą z długimi czułkami; żyje w starych domach drewnianych lub na polach»… … Słownik języka polskiego
wróbel — m I, DB. wróbelbla; lm M. wróbelble, D. wróbelbli «mały ptak z rodziny wikłaczy; w Polsce pospolite: szarobrązowy wróbel domowy i wróbel mazurek z czarnymi plamami na białym policzku i białymi pręgami na skrzydłach, gnieżdżące się w pobliżu… … Słownik języka polskiego
świergot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. świergotocie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} urywane, krótkie, wysokie dźwięki wydawane przez niektóre ptaki, zwykle małe (np. wróble); świergotanie, szczebiotanie,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
