Deprawować młodzież.
Deprawować się w złym towarzystwie.
Słownik języka polskiego . 2013.
deprawować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, deprawowaćwuję, deprawowaćwuje, deprawowaćany {{/stl 8}}– zdeprawować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wpływać na kogoś, zaszczepiając w nim treści, postawy uznawane powszechnie za niemoralne,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
deprawować się – zdeprawować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przejmować od kogoś treści, postawy uznawane powszechnie za niemoralne, sprzeczne z prawem; ulegać deprawacji; demoralizować się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdeprawował się, przebywając w złym towarzystwie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
deprawowanie — ↨ deprawowanie się n I rzecz. od deprawować (się) … Słownik języka polskiego
deprawująco — przysłów. od deprawujący (p. deprawować) Wpływać na kogoś deprawująco … Słownik języka polskiego
psuć — ndk Xa, psuję, psujesz, psuj, psuł, psuty 1. «czynić coś nieprzydatnym, nie nadającym się do użytku; uszkadzać, niszczyć coś» Dziecko psuło zabawki. Psuć maszynę niewłaściwym użytkowaniem. ◊ Psuć sobie lub komuś krew «irytować się, denerwować… … Słownik języka polskiego
deprawująco — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od imiesłowu deprawujący (formy cz. {{/stl 7}}{{stl 8}}deprawować{{/stl 8}}{{stl 7}}): Wpływać deprawująco na młodzież. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
psuć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIIc, psuję, psuje, psuty {{/stl 8}}– popsuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}zepsuć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IIIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zdeprawować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}deprawować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
