- donośnie
- \donośnieej«tak, że dobrze słychać; głośno»
Krzyknąć donośnie.
Dzwony biją donośnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
donośnie
Look at other dictionaries:
donośnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., donośnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} tak, że dźwięk rozchodzi się daleko; z dużym natężeniem głosu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mówić, śpiewać donośnie. Donośnie zabrzmiały pierwsze takty poloneza. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zagrzmieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIb, zagrzmiećgrzmię, zagrzmiećgrzmi, zagrzmiećgrzmiał, zagrzmiećgrzmieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zabrzmieć, rozlec się donośnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zagrzmiały brawa. Za… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czkać — ndk I, czkam, czkasz, czkają, czkaj, czkał czknąć dk Va, czknę, czkniesz, czknij, czknął, czknęła, czknęli, posp. «wydawać ustami charakterystyczne dźwięki na skutek skurczów przepony brzusznej» Czkać donośnie. Czknąć w połowie wyrazu … Słownik języka polskiego
dźwięcznie — dźwięcznieej przysłów. od dźwięczny Głos jej brzmiał donośnie i dźwięcznie. Zegar wybił dźwięcznie godzinę dwunastą … Słownik języka polskiego
grzmiąco — «głośno, donośnie, hałaśliwie» Napominać grzmiąco. Śmiać się grzmiąco … Słownik języka polskiego
mówić — ndk VIa, mówićwię, mówićwisz, mów, mówićwił, mówićwiony 1. «posługiwać się słowami dla komunikowania myśli i przeżyć; mieć zdolność mowy» Dziecko zaczyna mówić. Mówić komuś prawdę, brednie, bajki. Mówić wiersz. Mówić z kimś, komuś o ostatnich… … Słownik języka polskiego
obwieścić — dk VIa, obwieścićwieszczę, obwieścićcisz, obwieścićwieść, obwieścićcił, obwieścićwieszczony obwieszczać ndk I, obwieścićam, obwieścićasz, obwieścićają, obwieścićaj, obwieścićał, obwieścićany «oficjalnie coś oznajmić, podać do wiadomości; ogłosić … Słownik języka polskiego
pohukiwać — ndk VIIIb, pohukiwaćkuję, pohukiwaćkujesz, pohukiwaćkuj, pohukiwaćiwał 1. «wydawać okrzyki; pokrzykiwać» Pohukiwać w lesie. 2. «łajać, strofować kogoś co pewien czas» Pohukiwać na niegrzeczne dzieci. 3. «rozbrzmiewać, rozlegać się donośnie od… … Słownik języka polskiego
przenikliwie — przenikliwieej 1. «przenikając na wskroś; dotkliwie, dojmująco, dokuczliwie, dogłębnie» Jest przenikliwie zimno. Boli kogoś coś przenikliwie. 2. «o dźwiękach: drażniąco działając na słuch; donośnie, ostro» Syreny zawyły przenikliwie. Dzieci… … Słownik języka polskiego
śmiać się — ndk Xb, śmieję się, śmiejesz się, śmiej się, śmiał się, śmiali się a. śmieli się 1. «objawiać wesołość za pomocą swoistego skurczu mięśni twarzy i jednoczesnego wydawania charakterystycznego głosu» Śmiać się donośnie, po cichu. Śmiać się… … Słownik języka polskiego
