przenikliwie

przenikliwie
\przenikliwieej
1. «przenikając na wskroś; dotkliwie, dojmująco, dokuczliwie, dogłębnie»

Jest przenikliwie zimno.

Boli kogoś coś przenikliwie.

2. «o dźwiękach: drażniąco działając na słuch; donośnie, ostro»

Syreny zawyły przenikliwie.

Dzieci krzyczały przenikliwie.

3. «wnikliwie, dociekliwie, badawczo»

Spojrzeć na kogoś przenikliwie.

Przenikliwie wpatrywać się w coś.

Przenikliwie napisana recenzja.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • przenikliwie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., przenikliwieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. przenikliwy w zn. 1.: Komuś jest przenikliwie zimno.; w zn. 2.: Uczniowie w klasie krzyczeli przenikliwie.; w zn. 3.: Przenikliwie wykonana analiza. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… …   Słownik frazeologiczny

  • spojrzenie — n I 1. rzecz. od spojrzeć. 2. lm D. spojrzenieeń «wzrok w chwili patrzenia; wzrok, oczy zwrócone, skierowane na kogoś, na coś; rzut oka» Czułe, czarujące, łaskawe, powłóczyste, zalotne spojrzenie. Bezradne, błagalne, pytające, współczujące… …   Słownik języka polskiego

  • świdrować — ndk IV, świdrowaćruję, świdrowaćrujesz, świdrowaćruj, świdrowaćował, świdrowaćowany «wiercić świdrem; borować» Świdrować deski, kamień. Świdrować otwory w deskach. ◊ Świdrować (kogoś) oczami, spojrzeniem, wzrokiem; oczy świdrują, spojrzenie,… …   Słownik języka polskiego

  • świeczka — Świeczki stanęły komuś w oczach «na skutek silnego uderzenia w głowę, bólu lub silnych emocji ktoś doznał wrażenia, że jasne punkty migocą mu przed oczami»: (...) spojrzał mi przenikliwie w oczy i uścisnął mi dłoń jak mężczyzna mężczyźnie. Od… …   Słownik frazeologiczny

  • badawczo — «w sposób badawczy; przenikliwie» Patrzeć badawczo na kogoś …   Słownik języka polskiego

  • bystro — bystrotrzej 1. «prędko, szybko, wartko, rączo» Bystro płynąca rzeka. 2. «badawczo, uważnie, przenikliwie, żywo, wnikliwie, rozumnie» Bystro patrzeć, przypatrywać się …   Słownik języka polskiego

  • oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

  • ostro — ostrzej 1. «spiczasto, spadzisto, stromo» Ostro zatemperowany ołówek. Ścieżka wznosiła się ostro. ∆ Kuć konia (na) ostro «przybijać podkowy specjalnymi gwoździami o szorstkiej, nierównej powierzchni główek, w celu zapobieżenia ślizganiu się… …   Słownik języka polskiego

  • przejmująco — «w sposób przenikający do głębi; przenikliwie, przeraźliwie, rozdzierająco, wzruszająco» Było przejmująco zimno. Głos brzmiał przejmująco żałośnie. Prosić o coś przejmująco. Syrena wyła przejmująco …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”