dotknąć

dk Va, \dotknąćtknę, \dotknąćtkniesz, \dotknąćtknij, \dotknąćtknął, \dotknąćtknęła, \dotknąćtknęli, \dotknąćtknięty, \dotknąćtknąwszy - dotykać ndk I, \dotknąćam, \dotknąćasz, \dotknąćają, \dotknąćaj, \dotknąćał, \dotknąćany

1. «zbliżyć coś do kogoś, czegoś aż do zetknięcia; lekko poruszyć, lekko trącić»

Dotknąć ściany ręką.

Nie pozwalał dotykać zabawek.

Gałęzie drzew dotykały okien.

◊ Dotknąć ust, dotknąć ustami «lekko pocałować»

◊ Ludzka noga nie dotknęła jakiegoś miejsca «nikt tam nie był»

◊ Nie dotknąć jedzenia «nie jeść»

◊ Nie dotknąć czegoś (np. pieniędzy) «nie wziąć czegoś»

przen. «wspomnieć o czymś w rozmowie, w myślach, w piśmie; poruszyć coś»

Dotknąć jakiejś sprawy, jakiegoś tematu.

2. «sprawić komuś przykrość, urazić czymś kogoś»

Dotknąć kogoś jakimś słowem, niewinnym żartem.

◊ Dotknąć (kogoś) do żywego «bardzo dotkliwie, bardzo mocno urazić»

◊ Dotknęła kogoś choroba, redukcja itp. «ktoś zachorował, został zredukowany itp.»

◊ Dotknięty chorobą, kłopotami, pożarem itp. «chory, skłopotany, spalony itp.»

◊ Dotknięty grzybem, rdzą itp. «podległy działaniu grzyba, rdzy itp.»

3. → dotykać

dotknąć się - dotykać się

1. «dotknąć siebie wzajemnie, dotknąć jeden drugiego»

Siedzieli obok siebie, nie dotykając się wcale.

2. forma wzmocniona czas. dotknąć - dotykać w zn. 1

Niechcący dotknął się gorącego żelazka.

Za karę nie dam ci dotknąć się magnetofonu.

◊ Dotknąć się czegoś «wziąć się do jakiejś pracy, do jakiegoś zajęcia»

Czego się dotknął, wszystko zrobił.

◊ Niczego się nie dotknąć «nic nie robić»