- dotknąć
- dk Va, \dotknąćtknę, \dotknąćtkniesz, \dotknąćtknij, \dotknąćtknął, \dotknąćtknęła, \dotknąćtknęli, \dotknąćtknięty, \dotknąćtknąwszy - dotykać ndk I, \dotknąćam, \dotknąćasz, \dotknąćają, \dotknąćaj, \dotknąćał, \dotknąćany1. «zbliżyć coś do kogoś, czegoś aż do zetknięcia; lekko poruszyć, lekko trącić»
Dotknąć ściany ręką.
Nie pozwalał dotykać zabawek.
Gałęzie drzew dotykały okien.
◊ Dotknąć ust, dotknąć ustami «lekko pocałować»◊ Ludzka noga nie dotknęła jakiegoś miejsca «nikt tam nie był»◊ Nie dotknąć jedzenia «nie jeść»◊ Nie dotknąć czegoś (np. pieniędzy) «nie wziąć czegoś»przen. «wspomnieć o czymś w rozmowie, w myślach, w piśmie; poruszyć coś»Dotknąć jakiejś sprawy, jakiegoś tematu.
2. «sprawić komuś przykrość, urazić czymś kogoś»Dotknąć kogoś jakimś słowem, niewinnym żartem.
◊ Dotknąć (kogoś) do żywego «bardzo dotkliwie, bardzo mocno urazić»◊ Dotknęła kogoś choroba, redukcja itp. «ktoś zachorował, został zredukowany itp.»◊ Dotknięty chorobą, kłopotami, pożarem itp. «chory, skłopotany, spalony itp.»◊ Dotknięty grzybem, rdzą itp. «podległy działaniu grzyba, rdzy itp.»3. → dotykaćdotknąć się - dotykać się1. «dotknąć siebie wzajemnie, dotknąć jeden drugiego»Siedzieli obok siebie, nie dotykając się wcale.
2. forma wzmocniona czas. dotknąć - dotykać w zn. 1Niechcący dotknął się gorącego żelazka.
Za karę nie dam ci dotknąć się magnetofonu.
◊ Dotknąć się czegoś «wziąć się do jakiejś pracy, do jakiegoś zajęcia»Czego się dotknął, wszystko zrobił.
◊ Niczego się nie dotknąć «nic nie robić»
Słownik języka polskiego . 2013.