urazić

urazić
dk VIa, urażę, \urazićzisz, uraź, \urazićził, urażony - urażać ndk I, \urazićam, \urazićasz, \urazićają, \urazićaj, \urazićał, \urazićany
1. «dotknąć, uderzyć w bolące miejsce; podrażnić wrażliwe miejsce; skaleczyć, zranić o coś»

Urazić kogoś w nogę.

Urazić nogę o kamień.

2. «sprawić komuś przykrość, niemile dotknąć kogoś; obrazić»

Urazić kogoś jakimś słowem, niewinnym żartem, ostrą krytyką, lekceważącym tonem.

Urazić czyjąś ambicję, dumę, próżność.

Był urażony złośliwą przymówką.

Czyjaś urażona duma, ambicja.

urazić się - urażać się
1. strona zwrotna czas. urazić - urażać w zn. 1

Urazić się w chorą rękę.

2. «poczuć przykrość, urazę, poczuć się urażonym, obrażonym; obrazić się»

Uraził się jego przymówką, niewinnym żartem.

Urażała się o byle drobnostkę.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • urazić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. urażać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • urażać się – urazić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotykając się, uderzając się, kalecząc się, podrażniać, naruszać wrażliwe, bolące, skaleczone miejsce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uraziła się w skaleczony łokieć. Przez nieuwagę urażał… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • urażać — → urazić …   Słownik języka polskiego

  • nadepnąć komuś na odcisk — Urazić kogoś, zirytować, lub obrazić Eng. To bother, irritate, or offend someone …   Słownik Polskiego slangu

  • dotknąć — dk Va, dotknąćtknę, dotknąćtkniesz, dotknąćtknij, dotknąćtknął, dotknąćtknęła, dotknąćtknęli, dotknąćtknięty, dotknąćtknąwszy dotykać ndk I, dotknąćam, dotknąćasz, dotknąćają, dotknąćaj, dotknąćał, dotknąćany 1. «zbliżyć coś do kogoś, czegoś aż… …   Słownik języka polskiego

  • urażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, urażaćam, urażaća, urażaćają, urażaćany {{/stl 8}}– urazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, urażę, urażaćzi, uraź, urażony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podrażniać, naruszać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ambicja — ż I, DCMs. ambicjacji; lm D. ambicjacji (ambicjacyj) 1. «poczucie godności osobistej; honor, duma» Mieć, stracić ambicję. Nie mieć odrobiny ambicji. Być bez ambicji. Pochlebiać czyjejś ambicji. Unieść się ambicją. Zranić, urazić czyjąś ambicję …   Słownik języka polskiego

  • boleśnie — boleśnieej 1. «sprawiając ból» Potłuc się, skaleczyć się boleśnie. 2. «sprawiając przykrość» Dotknąć, ugodzić, urazić boleśnie słowami. 3. «w sposób świadczący o przeżywanym bólu; żałośnie, smutno» Łkać, płakać, szlochać boleśnie …   Słownik języka polskiego

  • drasnąć — dk Va, drasnąćnę, draśniesz, draśnij, drasnąćnął, drasnąćnęła, drasnąćnęli, draśnięty, drasnąćnąwszy 1. «skaleczyć, lekko zranić, zadrapać» Kula drasnęła go tylko. Był lekko draśnięty szablą. ◊ Draśnięty zębem czasu «uszkodzony, stary,… …   Słownik języka polskiego

  • nadepnąć — dk Va, nadepnąćnę, nadepnąćniesz, nadepnąćnij, nadepnąćnął, nadepnąćnęła, nadepnąćnęli, nadepnąćnięty, nadepnąćnąwszy rzad. nadeptać dk IX, nadepnąćpczę (nadepnąćpcę), nadepnąćpczesz (nadepnąćpcesz), nadepnąćdepcz, nadepnąćał, nadepnąćany… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”