firanka

firanka
ż III, CMs. \firankance; lm D. \firankanek
«ozdobna zasłona na okno, zwykle z przejrzystej tkaniny lub siatki»

Firanki okienne, do okien.

Zawieszać firanki.

niem.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • firanka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. firankance; lm D. firankanek {{/stl 8}}{{stl 7}} zasłona na okno, zazwyczaj z ażurowej lub siatkowej tkaniny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Upinać, zawieszać firanki. <niem.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • firanka — ×firanka (l. firanka) sf. (1) Upt langų užuolaida: Firankos pajuodo Al. Nuimk firankas nuo langų, reikia išskalbt Lš …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • feston — m IV, D. u, Ms. festonnie; lm M. y «zwieszające się malowniczo gałęzie, kwiaty, liście rosnące naturalnie lub uplecione w girlandy; także upięta w ten sposób tkanina, firanka itp.» Dekoracyjny, ozdobny feston. Festony dzikiego wina, firanek.… …   Słownik języka polskiego

  • firana — ż IV, CMs. firananie; lm D. firanaan reg. → firanka …   Słownik języka polskiego

  • firaneczka — ż III, CMs. firaneczkaczce; lm D. firaneczkaczek zdr. od firanka Batystowe, muślinowe firaneczki …   Słownik języka polskiego

  • kantoniera — ż IV, CMs. kantonieraerze; lm D. kantonieraer rzad. «firanka, zwykle kolorowa, udrapowana wokoło okna, składająca się z dwu boków i lambrekinu» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • muślinowy — «zrobiony z muślinu» Muślinowy szal. Muślinowa zasłonka, firanka …   Słownik języka polskiego

  • obszarpać — dk IX, obszarpaćpię, obszarpaćpiesz, obszarpaćszarp, obszarpaćał, obszarpaćany obszarpywać ndk VIIIa, obszarpaćpuję, obszarpaćpujesz, obszarpaćpuj, obszarpaćywał, obszarpaćywany «szarpiąc oberwać coś; obedrzeć, postrzępić dookoła» Wiatr obszarpał …   Słownik języka polskiego

  • poruszyć — dk VIb, poruszyćszę, poruszyćszysz, poruszyćrusz, poruszyćszył, poruszyćszony poruszać ndk I, poruszyćam, poruszyćasz, poruszyćają, poruszyćaj, poruszyćał, poruszyćany 1. «wyprowadzić z pierwotnego położenia, wprawić w ruch; ruszyć coś z miejsca» …   Słownik języka polskiego

  • porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”