- formułka
- ż III, CMs. \formułkałce; lm D. \formułkałekzdr. od formuła
Mieć na coś gotowe formułki.
Słownik języka polskiego . 2013.
formułka
Look at other dictionaries:
formułka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. formułkałce; lm D. formułkałek, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. formuła: Grzecznościowa formułka. Ująć coś w zgrabną formułkę. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
życzenie — n I 1. rzecz. od życzyć. 2. lm D. życzenieeń «to, czego sobie ktoś życzy; pragnienie» Uprzedzać, zaspokajać czyjeś życzenia. Zwolnić kogoś na własne życzenie. Mam jedno życzenie: wyspać się. Czyjeś życzenie spełniło się. ∆ Książka życzeń i… … Słownik języka polskiego
formułkowy — «zawarty w formułce, będący formułką» Formułkowe frazesy, odpowiedzi … Słownik języka polskiego
grzecznościowy — «taki, którego wymaga grzeczność» Formułka grzecznościowa. Względy grzecznościowe. Zwrot grzecznościowy … Słownik języka polskiego
kawalerski — przym. od kawaler a) w zn. 1: Kawalerski stan. Kawalerskie gospodarstwo. ◊ Kawalerska fantazja «wielka fantazja» ◊ Kawalerska jazda «jazda bardzo szybka, nieostrożna» ◊ Wieczór kawalerski «wieczór przed ślubem, spędzony w gronie kolegów» ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
kłaniać się — ndk I, kłaniać sięam się, kłaniać sięasz się, kłaniać sięają się, kłaniać sięaj się, kłaniać sięał się 1. «pochylać się, kiwać głową, zdejmować nakrycie głowy na znak przywitania, pożegnania lub podziękowania; składać ukłon» Kłaniać się uniżenie … Słownik języka polskiego
nakryć — dk Xa, nakryćkryję, nakryćkryjesz, nakryćkryj, nakryćkrył, nakryćkryty nakrywać ndk I, nakryćam, nakryćasz, nakryćają, nakryćaj, nakryćał, nakryćany 1. «położyć coś na czymś (na kimś); przykryć, osłonić, otulić» Nakryć dziecko kołderką. Nakryć… … Słownik języka polskiego
nieustający — «trwający ciągle, bez przerw przez dłuższy czas; ustawiczny, ciągły, stały, nieustanny» Nieustający hałas. Nieustający ból. ◊ pot. Nieustające zdrowie! «zwyczajowa formułka wypowiadana przy wznoszeniu kolejnych toastów» … Słownik języka polskiego
oddany — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. oddać (p.) oddany w użyciu przym. 1. «przywiązany do kogoś, gotów do poświęceń» Oddana przyjaciółka. Oddane serce. Oddany rodzinie. ◊ Oddany duszą i ciałem, bez reszty itp. komuś «oddany komuś całkowicie, bez… … Słownik języka polskiego
pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… … Słownik języka polskiego
