grzecznościowy

grzecznościowy
«taki, którego wymaga grzeczność»

Formułka grzecznościowa.

Względy grzecznościowe.

Zwrot grzecznościowy.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • grzecznościowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wymagany przez zasady grzeczności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwroty grzecznościowe. Formuły grzecznościowe. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • łaskawy — a. łaskaw (tylko w funkcji orzecznika) łaskawywi, łaskawywszy «okazujący łaskę, przyjaźnie, życzliwie usposobiony, przyjazny wielkoduszny, wspaniałomyślny; dobry, sprzyjający» Łaskawy uśmiech, spojrzenie. Łaskawy los. Życie było dla kogoś łaskawe …   Słownik języka polskiego

  • pamięć — ż V, DCMs. pamięćęci, blm 1. «zdolność, predyspozycja umysłu do przyswajania, utrwalania i przypominania doznanych wrażeń, przeżyć, wiadomości» Chłonna, gruntowna pamięć. Pamięć słuchowa, wzrokowa, muzyczna. Stracić pamięć. Odtworzyć coś z… …   Słownik języka polskiego

  • pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… …   Słownik języka polskiego

  • uprzejmie — uprzejmieej «w sposób uprzejmy, grzecznie, usłużnie» Odnosić się do kogoś uprzejmie. Przyjęty został bardzo uprzejmie. ∆ Dziękuję uprzejmie «zwrot grzecznościowy wyrażający wdzięczność, podziękowanie (czasem połączone z odmową)» ∆ Proszę… …   Słownik języka polskiego

  • noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… …   Słownik frazeologiczny

  • aga — I m odm. jak ż III, CMs. adze; lm M. agowie, DB. agów 1. «tytuł grzecznościowy w niektórych krajach muzułmańskich; pan» 2. hist. «tytuł oficerski w sułtańskiej Turcji, również właściciela ziemskiego» ‹tur.› II ż III, CMs. adze; lm D. ag zool.… …   Słownik języka polskiego

  • całować — ndk IV, całowaćłuję, całowaćłujesz, całowaćłuj, całowaćował, całowaćowany «dotykać wargami (dla wyrażenia swych uczuć)» Całować czyjeś usta, oczy, czoło, a. całować kogoś w usta, w oczy, w czoło. Całować matkę w rękę, po rękach. ◊ żart. Całować z …   Słownik języka polskiego

  • czcigodny — czcigodnyni, czcigodnyniejszy «budzący respekt, zasługujący na cześć i jej objawy, na wielki szacunek (wyraz stosowany między innymi jako tytuł grzecznościowy w listach)» Czcigodny jubilat. Czcigodna staruszka …   Słownik języka polskiego

  • dobrodziej — m I, DB. a, lm M. e, DB. ów (dobrodziejei) 1. przestarz. → dobroczyńca 2. przestarz. dziś żart. «tytuł grzecznościowy» Witam pana dobrodzieja. ◊ Panie dobrodzieju, mości dobrodzieju «zwrot wtrącony, używany przez mówiącego z przyzwyczajenia, jako …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”