Furkot ptasi.
Furkot skrzydeł.
Furkot pocisku, śmigła, kołowrotka.
Furkot chorągwi na wietrze.
Gołębie z furkotem osiadły na dachu.
Słownik języka polskiego . 2013.
furkot — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. furkotocie {{/stl 8}}{{stl 7}} dźwięk wydawany przez skrzydła lecących ptaków, pracującą głośno maszynę, odgłos powiewających i trzepocących na wietrze tkanin (np. flag, proporców itp.) : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
furkotać — ndk IX, furkotaćoczę (furkotaćocę), furkotaćoczesz, furkotaćocz, furkotaćał «wydawać furkot; poruszać się z furkotem; furczeć» Furkoczą proporczyki. Nakrochmalone spódnice furkoczą w tańcu. Furkotać spódnicami. Ptaki odleciały furkocząc… … Słownik języka polskiego
skrzydło — n III, Ms. skrzydłodle; lm D. skrzydłodeł 1. zwykle w lm «narząd lotu ptaków, nietoperzy, owadów mający różną budowę i pochodzenie, występujący zawsze w parzystej liczbie (jedna, dwie pary)» Ptasie skrzydła. Skrzydła gołębia, motyla, owada.… … Słownik języka polskiego
