Furkoczą proporczyki.
Nakrochmalone spódnice furkoczą w tańcu.
Furkotać spódnicami.
Ptaki odleciały furkocząc skrzydłami.
Słownik języka polskiego . 2013.
furkotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, furkotaćoczę || furkotaćocę, furkotaćocze || furkotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} poruszać się z furkotem; łopotać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Suszące się prześcieradła furkoczą na wietrze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
furczeć — ndk VIIb, furczećczę, furczećczysz, furcz, furczećczał, furczećczeli rzad. furkać ndk I, furczećam, furczećasz, furczećają, furczećaj, furczećał furknąć dk Va, furczećnę, furczećniesz, furczećnij, furczećnął, furczećnęła, furczećnęli 1. «o… … Słownik języka polskiego
furkotanie — n I rzecz. od furkotać … Słownik języka polskiego
