- groźnie
- \groźnieej«wywołując niepokój, obawę, strach»
Krzyknąć, spojrzeć groźnie.
Wyglądać groźnie.
Sytuacja przedstawiała się groźnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
groźnie
Look at other dictionaries:
groźnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., groźnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób wywołujący lub mający wywołać strach, obawę, poczucie niebezpieczeństwa itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Groźnie zawołać, marszczyć brwi, spojrzeć. Coś wygląda, przedstawia się groźnie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mierzyć — ndk VIb, mierzyćrzę, mierzyćrzysz, mierz, mierzyćrzył, mierzyćrzony 1. «określać ilość, wielkość czegoś (kogoś), przez porównanie z odpowiednią jednostką miary; dokonywać pomiarów, wymierzać; wydzielać coś miarką, odmierzać» Mierzyć tkaninę, plac … Słownik języka polskiego
droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do … Słownik frazeologiczny
mierzyć się — wzrokiem, oczami, spojrzeniem «przypatrywać się sobie nawzajem uważnie, krytycznie, groźnie lub z niechęcią»: Przez dobrą minutę siedzieliśmy naprzeciwko siebie w zupełnym milczeniu, mierząc się tylko badawczo wzrokiem. M. Brandys, Śladami … Słownik frazeologiczny
wzrok — 1. Ktoś, coś przyciąga wzrok «ktoś, coś zwraca uwagę, wzbudza zainteresowanie»: Wzrok przyciągają dwie hoże dziewczyny, gnące się na środku parkietu. Czarne krótkie sukienki, głębokie dekolty, w których mają co pokazać. GRob 45/1995. Wśród… … Słownik frazeologiczny
zmierzyć się — wzrokiem, spojrzeniem «przyjrzeć się sobie wzajemnie z uwagą, krytycznie, groźnie»: Przyjdź do mnie. Będę czekał. Zmierzyli się wzrokiem, a Manahem musiał wyczytać w oczach Szymona obawę, bo dodał z akcentem wyższości: – Nie bój się. Zapraszam… … Słownik frazeologiczny
ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… … Słownik języka polskiego
kieł — m IV, D. kła, Ms. kle; lm M. kły, D. kłów 1. «u ssaków: ząb znajdujący się między siekaczami a zębami trzonowymi, zwykle stożkowaty i wyższy od pozostałych» Białe, ostre, potężne kły dzika, lwa, tygrysa, wilka, zwierząt. Błyskać groźnie kłami.… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
piorunować — ndk IV, piorunowaćnuję, piorunowaćnujesz, piorunowaćnuj piorunowaćował, piorunowaćowany «gwałtownie występować przeciw komuś lub czemuś, surowo napominać, strofować, gromić; kląć, przeklinać; sadzić piorunami» Piorunować na nieudolność handlu, na … Słownik języka polskiego
