Hojnie rozdawać pieniądze, podarunki.
Hojnie udzielać pochwał, rad.
Płacić hojnie.
Wspomagać, wynagradzać, wyposażyć kogoś hojnie.
Natura obdarzyła go hojnie.
Już konie w stajnię wzięto, już im hojnie dano, jako w porządnym domu, i obrok, i siano. (Mickiewicz)
Słownik języka polskiego . 2013.
hojnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., hojnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} dając dużo, chętnie i wspaniałomyślnie, bez skąpstwa; szczodrze, obficie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Hojnie wynagradzać. Hojnie szafować pieniędzmi, sypnąć groszem. Ktoś hojnie obdarzony przez… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ozłacać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ozłacaćam, ozłacaća, ozłacaćają ozłacaćany {{/stl 8}}– ozłocić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, ozłacaćcę, ozłacaćci, ozłoć, ozłacaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nadawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ołtarz — 1. podn. Poświęcić, złożyć, składać coś na ołtarzu ojczyzny, sztuki itp. «ofiarować, ofiarowywać coś, wyrzec się, wyrzekać się czegoś dla dobra ojczyzny, sztuki itp.»: Następne pokolenie – Kolumbów 1920 hojnie złożyło własną krew na ołtarzu… … Słownik frazeologiczny
pełny — 1. Czerpać pełną garścią, pełnymi garściami «brać, czerpać dużo, korzystać z czegoś bez ograniczeń»: Cieszyliśmy się, że przeżyliśmy i że dane nam jest czerpać pełną garścią z uroków wolności. T. Kwiatkowski, Panopticum. Tęgim pisarzem okazał się … Słownik frazeologiczny
rzucić — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… … Słownik frazeologiczny
rzucać — 1. pot. Rzucać mięsem, posp. mięchem, wulg. kurwami «używać wulgarnych, obraźliwych słów; przeklinać»: (...) zamknęła się z zespołem w sali prób, mnie kazała zostać na widowni, i tak się darła, tak rzucała mięsem, że na rynku było słychać (...).… … Słownik frazeologiczny
ciepły — ciepłypli, ciepłyplejszy 1. «mający temperaturę pośrednią między gorącem a zimnem» Ciepły deszcz, wiatr, klimat, dzień. Ciepły chleb, obiad. Ciepły piec, pokój. Myć się ciepłą wodą. ∆ Ciepłe barwy, kolory, tony itp., ciepły koloryt «barwy o… … Słownik języka polskiego
dłoń — ż V, DCMs. dłoni; lm M. dłonie, D. dłoni, N. dłoniami a. mi 1. «wewnętrzna strona ręki od napięstka do nasady palców» Stwardniała skóra dłoni. Bąble na dłoni. Dłonie puchły od oklasków. Trzymać, ukryć coś w dłoni. ◊ Czytać, wróżyć itp. z dłoni… … Słownik języka polskiego
dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… … Słownik języka polskiego
królewski — królewskiscy 1. «dotyczący króla, królowej» Insygnia królewskie. Korona królewska. Para królewska. Zamek królewski. ∆ Sąd, trybunał królewski «w dawnej Polsce: sąd, trybunał nadworny» ◊ Wasza Królewska Mość, Jego, Jej Królewska Mość «forma… … Słownik języka polskiego
