Huśtać dziecko na ręku.
Fale huśtały łódką.
Huśtać się na huśtawce.
Kajak huśtał się na falach.
Słownik języka polskiego . 2013.
huśtać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, huśtaćam, huśtaća, huśtaćają, huśtaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} poruszać kogoś lub coś ruchem wahadłowym, jednostajnym; kołysać, bujać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Huśtać dziecko na huśtawce. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
huśtać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być poruszanym ruchem wahadłowym; być huśtanym, bujanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}żaglówka huśtała się na wodzie. Ptak huśtał się na gałęzi. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bujać — ndk I, bujaćam, bujaćasz, bujaćają, bujaćaj, bujaćał, bujaćany rzad. bujnąć dk Va, bujaćnę, bujaćniesz, bujaćnij, bujaćnął, bujaćnęła, bujaćnęli, bujaćnięty, bujaćnąwszy 1. tylko ndk «unosić się w powietrzu, fruwać, latać» Ptaki bujają w błękicie … Słownik języka polskiego
kołysać — ndk IX, kołysaćyszę, kołysaćyszesz, kołysaćysz, kołysaćał, kołysaćany «wprawiać w jednostajny, monotonny ruch, poruszać czymś ruchem jednostajnym wahadłowym, powtarzającym się, wykonywać czymś taki ruch; huśtać, bujać, chwiać, kiwać» Kołysać… … Słownik języka polskiego
kołysać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, kołysaćyszę, kołysaćysze, kołysaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ruszać czymś jednostajnie, monotonnie, powtarzać jakiś ruch; bujać, huśtać, chwiać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiatr … Langenscheidt Polski wyjaśnień
huśtanie — ↨ huśtanie się n I rzecz. od huśtać (się) … Słownik języka polskiego
kiwać — ndk I, kiwaćam, kiwaćasz, kiwaćają, kiwaćaj, kiwaćał, kiwaćany kiwnąć dk Va, kiwaćnę, kiwaćniesz, kiwaćnij, kiwaćnął, kiwaćnęła, kiwaćnęli, kiwaćnięty, kiwaćnąwszy 1. «poruszać czymś na przemian w dwóch przeciwnych kierunkach; kołysać, machać»… … Słownik języka polskiego
kolebać — ndk IX, kolebaćbię, kolebaćbiesz, kolebaćeb, kolebaćał, kolebaćany reg. a. poet. «chwiać, huśtać, bujać; kołysać» Kolebać dziecko na rękach. Wiatr kolebał gałęziami drzew. kolebać się «chwiać się, kołysać się; ulegać kolebaniu, kołysaniu» Gęsi… … Słownik języka polskiego
ūdauti — ūdauti, auja ( auna), avo (plg. l. hustać) tr. supti: Būdavo, ir laumės moterom vaikus ūdavo LTR(Mrc). | refl. Lp: Ana kur vaikam ūdautis lenta padaryta Pv. Įlipęs medžio viršūnėj ir ūdaunasi Kč … Dictionary of the Lithuanian Language
bujać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, bujaćam, bujaća, bujaćają, bujaćany {{/stl 8}}– bujnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, bujaćnę, bujaćnie, bujaćnij, bujaćnął, bujaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} poruszać coś luźnymi ruchami wahadłowymi, kołysać, huśtać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
