kokietować

kokietować
ndk IV, \kokietowaćtuję, \kokietowaćtujesz, \kokietowaćtuj, \kokietowaćował, \kokietowaćowany
«starać się komuś podobać, wywrzeć na kimś wrażenie swym zachowaniem, strojem, urodą itp., zjednywać sobie kogoś, wdzięczyć się»

Kokietować uśmiechem, minami, spojrzeniami.

Kokietować młode towarzystwo swym wiekiem.

fr.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • kokietować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kokietowaćtuję, kokietowaćtuje, kokietowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić starania, aby się komuś podobać, próbować wywrzeć na kimś wrażenie swoim zachowaniem, mową, urodą, grą pozorów itp.; wdzięczyć się, uwodzić …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bałamucić — ndk VIa, bałamucićcę, bałamucićcisz, bałamucićuć, bałamucićcił, bałamucićcony 1. «starać się pozyskać czyjeś (zwykle kobiety) względy, zawracać komuś głowę; flirtować, kokietować» Bałamucić dziewczynę. Bałamucić cudzą żonę. 2. «wprowadzać w błąd; …   Słownik języka polskiego

  • flirtować — ndk IV, flirtowaćtuję, flirtowaćtujesz, flirtowaćtuj, flirtowaćował «prowadzić lekką, zalotną rozmowę z osobą innej płci; uprawiać flirt; kokietować kogoś» Flirtować z kimś. Flirtować spojrzeniem …   Słownik języka polskiego

  • kokietowanie — n I rzecz. od kokietować …   Słownik języka polskiego

  • przewrócić — dk VIa, przewrócićcę, przewrócićcisz, przewrócićwróć, przewrócićcił, przewrócićcony przewracać ndk I, przewrócićam, przewrócićasz, przewrócićają, przewrócićaj, przewrócićał, przewrócićany 1. «spowodować upadek (czyjś lub czegoś); wywrócić, obalić …   Słownik języka polskiego

  • ślepie — n I, D. ślepiepia; lm M. ślepiepia, D. ślepiepiów a. ślepiepi zwykle w lm 1. «oczy zwierzęcia» Błyszczące ślepia kota. Dzikie, złe ślepia wilka. 2. posp. «oczy ludzkie» Wybałuszać, wytrzeszczać na kogoś ślepia. Błysnąć, łypnąć ślepiami. Mrużyć… …   Słownik języka polskiego

  • uwieść — dk XI, uwiodę, uwiedziesz, uwiedź, uwiódł, uwiodła, uwiedli, uwiedziony, uwiedzeni uwodzić ndk VIa, uwieśćdzę, uwieśćdzisz, uwódź, uwieśćdził, uwieśćdzony 1. «zbałamucić kogoś zalotami; bałamucąc, czarując doprowadzić do stosunku płciowego; w ndk …   Słownik języka polskiego

  • wdzięczyć się — ndk VIb, wdzięczyć sięczę się, wdzięczyć sięczysz się, wdzięcz się, wdzięczyć sięczył się «robić wdzięczne miny lub gesty, odzywać się przymilnie; kokietować kogoś, przymilać się, umizgać się do kogoś» Wdzięczyć się do mężczyzn …   Słownik języka polskiego

  • zalecać — ndk I, zalecaćam, zalecaćasz, zalecaćają, zalecaćaj, zalecaćał, zalecaćany zalecić dk VIa, zalecaćcę, zalecaćcisz, zalecaćleć, zalecaćcił, zalecaćcony 1. «doradzać wykonanie czegoś, radzić w sposób autorytatywny; polecać» Lekarz zalecił choremu… …   Słownik języka polskiego

  • bałamucić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, bałamucićcę, bałamucićci, bałamucićuć, bałamucićcony {{/stl 8}}– zbałamucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozbudzać w kim (zazwyczaj w kobiecie,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”