- kręgowy
- przym. od kręg
Kanał kręgowy.
Rdzeń kręgowy.
∆ zool. Zwierzęta kręgowe «kręgowce»
Słownik języka polskiego . 2013.
Kanał kręgowy.
Rdzeń kręgowy.
Słownik języka polskiego . 2013.
kręgowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący kręgu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rdzeń kręgowy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający kręgosłup : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ПЕЧЬ КОЛЬЦЕВАЯ — печь для обжига кирпича, рабочее пространство которой представляет собой замкнутый кольцевой канал (Болгарский язык; Български) рингова [кръгла] пещ (Чешский язык; Čeština) kruhovka; kruhová pec (Немецкий язык; Deutsch) Ringofen (Венгерский язык; … Строительный словарь
centralny — 1. «znajdujący się w centrum; odnoszący się do centrum; środkowy» Oś centralna, centralny punkt miasta. Położenie centralne. Województwa centralne. ∆ Centralne ogrzewanie (skrótowo: centralne w użyciu rzecz.) «ogrzewanie budynków gorącym… … Słownik języka polskiego
kanał — m IV, D. u, Ms. kanałale; lm M. y 1. «rów osuszający lub nawadniający, przekop doprowadzający albo odprowadzający wodę» Kanał melioracyjny, rozprowadzający. Sieć kanałów irygacyjnych. ∆ Kanał energetyczny «kanał doprowadzający lub odprowadzający… … Słownik języka polskiego
kręgosłup — m IV, D. a, Ms. kręgosłuppie; lm M. y anat. «szkielet osiowy kręgowców, którego jeden koniec dźwiga czaszkę, drugi łączy się z kośćmi miednicy; składa się z kręgów ułożonych jeden na drugim (u zwierząt jeden za drugim) oraz z chrząstek… … Słownik języka polskiego
mózgowy — przym. od mózg a) w zn. 1: Kora, tkanka mózgowa. Półkule mózgowe. b) w zn. 2: Praca mózgowa. Wysiłek mózgowy. mózgowo rdzeniowy ∆ anat. Opony mózgowo rdzeniowe «błony osłaniające mózg i rdzeń kręgowy wyższych kręgowców» ∆ Płyn mózgowo rdzen … Słownik języka polskiego
niedowład — m IV, D. u, Ms. niedowładadzie; lm M. y med. «częściowe porażenie mięśni ruchowych wskutek uszkodzenia ośrodków ruchowych w mózgu, wskutek ucisku na rdzeń kręgowy lub wskutek zapalenia wielonerwowego» przen. «brak sprawności, aktywności,… … Słownik języka polskiego
opona — ż IV, CMs. oponanie; lm D. opon 1. «sprężysta powłoka z pokrytych gumą i złączonych ze sobą warstw tkaniny, stanowiąca zewnętrzną, stykającą się z nawierzchnią drogi część ogumienia pojazdu» Opona samochodowa, rowerowa. Opony bezdętkowe. Nakładać … Słownik języka polskiego
pacierzowy — przestarz. «dotyczący kręgosłupa lub poszczególnych jego kręgów, znajdujący się w kręgosłupie; kręgowy» ∆ Stos pacierzowy, kość pacierzowa «kręgosłup» … Słownik języka polskiego
rdzeń — m I, D. rdzenia; lm M. rdzenie, D. rdzeni 1. «tkanka miękiszowa wypełniająca łodygę, korzeń (także pień drzewa) roślin dwuliściennych i nagonasiennych» Rdzeń pnia. przen. «istota czegoś, właściwa treść, podstawowy element czegoś; jądro, grunt,… … Słownik języka polskiego