Kurczyć nogi, palce.
Kurczą się obszary nieużytków i odłogów.
Zapasy się kurczą.
Słownik języka polskiego . 2013.
kurczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kurczyćczę, kurczyćczy, kurczyćczony {{/stl 8}}– skurczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmniejszyć, zwierać przez kulenie, podkulanie, podwijanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kurczyć się – skurczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kulić się; zwijać się {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o twarzy: ściągać się w grymasie, wyrażając cierpienie fizyczne lub psychiczne : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kulić — ndk VIa, kulićlę, kulićlisz, kul, kulićlił «pochylać, kurczyć, podkurczać, chować» Kulić głowy przed kulami. Kulić nogi. kulić się «maleć garbiąc się, giąć się, kurczyć się» Kulić się z zimna, ze strachu … Słownik języka polskiego
przykurczać — ndk I, przykurczaćam, przykurczaćasz, przykurczaćają, przykurczaćaj, przykurczaćał, przykurczaćany przykurczyć dk VIb, przykurczaćczę, przykurczaćczysz, przykurczaćkurcz, przykurczaćczył, przykurczaćczony «lekko kulić, ściągać, zwierać; powodować … Słownik języka polskiego
cârci — s.m. (reg.) vârf de lăstar de vie; porţiune dintr un strugure; strugure mic. Trimis de blaurb, 31.03.2006. Sursa: DAR cîrcí ( césc, ít), vb. – 1. A se strînge. – 2. A micşora, a se contrage. – 3. A se chirci, a se pipernici. – var. încîrci,… … Dicționar Român
kurcząco — przysłów. od kurczący (p. kurczyć) Nikotyna działa kurcząco na naczynia krwionośne … Słownik języka polskiego
kurczenie — ↨ kurczenie się n I rzecz. od kurczyć (się) … Słownik języka polskiego
pulsować — ndk IV, pulsowaćsuje, pulsowaćował 1. «o sercu, tętnicach, wodniczkach tętniących: kurczyć się i rozkurczać; o krwi: krążyć w naczyniach krwionośnych, powodując wyczuwalne tętno; tętnić» Serce pulsuje. Krew pulsuje w skroniach. przen. Miasteczko… … Słownik języka polskiego
zwijać — ndk I, zwijaćam, zwijaćasz, zwijaćają, zwijaćaj, zwijaćał, zwijaćany zwinąć dk Vb, zwijaćnę, zwijaćniesz, zwiń, zwijaćnął, zwijaćnęła, zwijaćnęli, zwijaćnięty, zwijaćnąwszy 1. «zmniejszać powierzchnię czegoś rozpostartego lub długość czegoś, np.… … Słownik języka polskiego
kulić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, kulićlę, kulićli, kulićlił, kulićony {{/stl 8}}– skulić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} kurczyć, podkurczać, chować (najczęściej w odniesieniu do tułowia, głowy, kończyny) : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
