Dawka lecznicza.
Gimnastyka lecznicza.
Kąpiele lecznicze.
Środki, zioła, źródła lecznicze.
Coś ma lecznicze działanie.
Słownik języka polskiego . 2013.
leczniczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} służący do leczenia lub mający zdolność leczenia; terapeutyczny, uzdrawiający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zakład leczniczy. Zabieg leczniczy. Substancja lecznicza. Rośliny, wody lecznicze. Lecznicze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
masaż — m II, D. u; lm M. e, D. y ( ów) «zabieg leczniczy lub kosmetyczny polegający na rozcieraniu, głaskaniu, ugniataniu, oklepywaniu ciała lub jakiejś części ciała, wykonywany ręcznie lub za pomocą specjalnych aparatów» Masaż leczniczy, kosmetyczny,… … Słownik języka polskiego
puder — m IV, D. puderdru, Ms. puderdrze; lm M. puderdry «środek kosmetyczny lub leczniczy w postaci proszku, służący do ochrony skóry przed szkodliwymi wpływami atmosferycznymi, do jej wysuszenia lub natłuszczania i upiększania» Puder kosmetyczny,… … Słownik języka polskiego
Трутовик лакированный — Трутовик лакированный … Википедия
aplikować — ndk IV, aplikowaćkuję, aplikowaćkujesz, aplikowaćkuj, aplikowaćował, aplikowaćowany 1. «odbywać aplikację praktykę» Aplikować w sądzie. 2. «stosować, dawać coś komuś, zwykle środek leczniczy» Aplikować choremu bańki, kompresy, penicylinę. 3.… … Słownik języka polskiego
bicz — m II, D. a; lm M. e, D. ów «rzemień lub skręcony sznur przytwierdzony do trzonka, służący do chłostania; bat» ∆ med. Bicz szkocki «zabieg leczniczy polegający na zlewaniu ciała strumieniem wody pod ciśnieniem kilku atmosfer» ◊ Bicz boży… … Słownik języka polskiego
borowina — ż IV, CMs. borowinanie 1. blm «krzewy borówek» Liście borowiny. 2. lm D. borowinain «nie odwodniony torf leczniczy odznaczający się wysokim stopniem rozkładu roślinności bagiennej, stosowany w formie kąpieli leczniczych w chorobach gośćcowych,… … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
buławinka — ż III, CMs. buławinkance; lm D. buławinkanek ∆ bot. Buławinka czerwona «Claviceps purpurea, grzyb z klasy workowców, którego grzybnia rozwijając się na zalążku słupka kwiatowego różnych traw, zwłaszcza żyta, formuje na jego miejsce twardy,… … Słownik języka polskiego
chemoterapeutyk — [wym. chemoterapeu tyk] m III, D. u, N. chemoterapeutykkiem; lm M. i farm. «syntetyczny środek leczniczy niszczący drobnoustroje chorobotwórcze lub hamujący ich rozwój» Leczenie chemoterapeutykami chorób bakteryjnych … Słownik języka polskiego
