- melodyczny
- muz. «odnoszący się do melodyki, melodii, sposobu jej rozwijania i tworzenia»
Bogactwo melodyczne utworu muzycznego.
Linia melodyczna dzieła.
Oryginalne pomysły melodyczne.
Słownik języka polskiego . 2013.
melodyczny
Look at other dictionaries:
melodyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący melodyki, właściwy melodyce : {{/stl 7}}{{stl 10}}System melodyczny. Linia, stylistyka melodyczna. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
akord — m IV, D. u, Ms. akordrdzie 1. lm M. y «współbrzmienie co najmniej trzech różnych co do wysokości dźwięków» Akord harmoniczny, melodyczny. Fałszywy akord. Akord fortepianowy. Dźwięk akordów. Brać akordy. 2. blm «system płacy, w którym wysokość… … Słownik języka polskiego
figura — ż IV, CMs. figuraurze; lm D. figuraur 1. «postać ludzka lub zwierzęca wyobrażona w malarstwie lub rzeźbie; posąg, statua; gwarowe i potoczne: krzyż, posąg, przydrożna kapliczka umieszczane w miejscach otwartych (przy drogach, na placach itp.) i… … Słownik języka polskiego
lejtmotyw — m IV, D. u, Ms. lejtmotywwie; lm M. y «w literaturze: element treści lub stylu przewijający się przez cały utwór; w muzyce: zwrot melodyczny charakteryzujący określoną postać, ideę, sytuację; motyw przewodni» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
melizmat — m IV, D. u, Ms. melizmatacie; lm M. y muz. «ozdobny zwrot melodyczny w muzyce wokalnej, złożony z co najmniej dwóch dźwięków, wykonywanych na jednej sylabie tekstu, także analogiczny zwrot w muzyce instrumentalnej; charakterystyczny dla muzyki… … Słownik języka polskiego
melodycznie — przysłów. od melodyczny Piosenka prosta melodycznie … Słownik języka polskiego
melodyczność — ż V, DCMs. melodycznośćści, blm rzecz. od melodyczny Melodyczność kompozycji … Słownik języka polskiego
melodyjny — 1. «przyjemnie brzmiący, mający przyjemną melodię, harmonijny, śpiewny, dźwięczny» Melodyjny głos, śpiew. Melodyjne kląskanie słowika. 2. «odnoszący się do melodii jako podstawowego elementu muzyki; melodyczny» Bogactwo inwencji melodyjnej … Słownik języka polskiego
motyw — m IV, D. u, Ms. motywwie; lm M. y 1. zwykle w lm «czynniki wewnętrzne natury psychicznej i fizjologicznej, świadome lub nieświadome, skłaniające do określonego działania; pobudki, powody; uzasadnienie postępowania lub rozumowania» Motyw zbrodni.… … Słownik języka polskiego
obiegnik — m III, D. a, N. obiegnikkiem; lm M. i muz. «ozdobnik melodyczny polegający na obiegnięciu danego dźwięku dwoma dźwiękami sąsiednimi» … Słownik języka polskiego
