Słownik języka polskiego . 2013.
mimo — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikiem w dopełniaczu (dawniej też w bierniku), tworzący wyrażenia oznaczające rozbieżność między tym, co się dzieje, a tym, czego się należało spodziewać; nie zważając na coś, wbrew czemuś, pomimo» Mimo urody nie … Słownik języka polskiego
pomimo — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikiem w dopełniaczu (dawniej też w bierniku), tworzący wyrażenia oznaczające rozbieżność między tym, co się dzieje, a tym, czego się należało spodziewać; nie zważając na coś, wbrew czemuś, mimo» Pomimo tuszy… … Słownik języka polskiego
mijanka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. mijankance; lm D. mijankanek {{/stl 8}}{{stl 7}} fragment szlaku komunikacyjnego umożliwiający wyprzedzanie lub mijanie się pojazdów, mający (w przypadku pojazdów kołowych) postać poszerzonego odcinka drogi o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mimo- — {{/stl 13}}{{stl 7}} część składowa wyrazów złożonych utworzonych z połączenia {{/stl 7}}{{stl 8}}mimo {{/stl 8}}{{stl 7}}z innymi wyrazami, oznaczająca mijanie się z czymś, pomijanie, unikanie czegoś, niezgodność z tym, co reprezentuje drugi… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
