mrowie

mrowie
n I, blm
1. «wielka ilość, liczba kogoś lub czegoś; mnóstwo, gromada, chmara»

Mrowie ludzkie.

Mrowie gwiazd, świateł.

Mrowie faktów, tematów.

Szło mrowie wojska.

2. «uczucie zimna połączone z nerwowym dreszczem; ciarki»

Mrowie przechodzi po skórze.

Mrowie przejmuje kogoś.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • mrowie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} duża ilość czegoś lub kogoś; mnóstwo; gromada : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mrowie ludzi, wojska. Mrowie spraw do załatwienia. Mrowie gwiazd na niebie.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chmara — ż IV, CMs. chmarze; lm D. chmar 1. «wielka liczba kogoś lub czegoś; tłum, mnóstwo, mnogość, mrowie, rój, ćma, hurma, krocie» Chmara ludzi, dzieci, psów. Chmara łodzi na rzece. Chmary ptactwa obsiadły drzewa. 2. łow. «stado jeleni, łosi, żubrów… …   Słownik języka polskiego

  • ciarka — ż III, CMs. ciarkarce; lm D. ciarkarek 1. tylko w lm «krótkotrwałe, nawracające uczucie zimna wywołane lękiem, zdenerwowaniem, także zdrętwieniem lub zmarznięciem ciała; dreszcze, mrowie» Ciarki chodzą komuś po skórze, po plecach, po grzbiecie.… …   Słownik języka polskiego

  • cierpnąć — ndk Vc, cierpnąćnę, cierpnąćniesz, cierpnąćnij, cierpł (cierpnąćnął), cierpnąćpła, cierpnąćpli «odczuwać mrowie, dreszcze na skutek strachu, zimna itp.; o zębach, skórze, członkach ciała: drętwieć wskutek doznawanych wrażeń smakowych, czuciowych… …   Słownik języka polskiego

  • ćma — ż IV, CMs. ćmie; lm D. ciem 1. «motyl nocny» Kosmata ćma. Ćmy lecą do światła. 2. «chmara, ciżba, mrowie» Nieprzebrana ćma ludzi. Ćma komarów. 3. poet. «ciemność, mrok» Ćma nocy …   Słownik języka polskiego

  • dreszcz — m II, D. u; lm M. e, D. y ( ów) «uczucie zimna połączone z mimowolnymi ruchami niektórych grup mięśni ciała, występujące podczas nagle zjawiającej się gorączki albo wskutek reakcji nerwowej na coś; mrowie, ciarki» Silny, śmiertelny, zimny dreszcz …   Słownik języka polskiego

  • lud — m IV, D. u, W. u (ludzie), Ms. ludzie 1. blm «pracujące warstwy społeczeństwa, przede wszystkim robotnicy i chłopi; dawniej głównie o ludności wiejskiej» Lud pracujący miast i wsi. Głos, wola ludu. Dziecko ludu. Pochodzić, wywodzić się z ludu. 2 …   Słownik języka polskiego

  • mrówka — ż III, CMs. mrówkawce; lm D. mrówkawek 1. «owad z rodziny o tej samej nazwie» Pracowity jak mrówka. ∆ Mrówka faraona «Monomorium pharaonis, bardzo mała, kosmopolityczna mrówka spotykana w mieszkaniach i cieplarniach, niszcząca produkty… …   Słownik języka polskiego

  • plecy — blp, D. plecyców 1. «tylna strona tułowia, część ciała od barków do pasa» Barczyste, szerokie, wąskie, zgarbione plecy. Szeroki, rozrosły w plecach. Uderzyć kogoś w plecy, po plecach. Mieć chustkę na plecach. Nieść wiązkę chrustu na plecach.… …   Słownik języka polskiego

  • rojowisko — n II, D. rojowiskoka, N. rojowiskokiem; lm D. rojowiskoisk 1. «ruchliwy, poruszający się tłum, gromada, duża liczba czegoś; kłębowisko, mrowie» Rojowisko ludzi. 2. «miejsce, na którym tłoczy się i porusza duża gromada ludzi, zwierząt; miejsce,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”