munsztuk — przestarz. Wziąć kogoś na munsztuk «zmusić kogoś do posłuszeństwa, karności» … Słownik frazeologiczny
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
мундштук — впервые муштук конский мундштук , Котошихин 165, также у Петра I, 1700 г.; см. Христиани 50, народн. мустук, олонецк. (Рыбников I, 357). Как и польск. munsztuk, musztuk, – из нем. Мundstück … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Liste deutscher Wörter in anderen Sprachen — Inhaltsverzeichnis 1 Albanisch 2 Arabisch 3 Bosnisch/Kroatisch/Serbisch 4 Bulgarisch 5 … Deutsch Wikipedia
okiełznać — + rzad. okiełzać dk I, okiełznaćam, okiełznaćasz, okiełznaćają, okiełznaćaj, okiełznaćał, okiełznaćany okiełznywać ndk VIIIa, okiełznaćnuję, okiełznaćnujesz, okiełznaćnuj, okiełznaćywał, okiełznaćywany, rzad. okiełzywać ndk VIIIa, okiełznaćzuję,… … Słownik języka polskiego
rozkiełznać — + rzad. rozkiełzać dk I, rozkiełznaćam, rozkiełznaćasz, rozkiełznaćają, rozkiełznaćaj, rozkiełznaćał, rozkiełznaćany rozkiełznywać ndk VIIIa, rozkiełznaćnuję, rozkiełznaćnujesz, rozkiełznaćnuj, rozkiełznaćywał, rozkiełznaćywany, rzad.… … Słownik języka polskiego
muštukas — 3 ×muštùkas (l. munsztuk < vok. Mundstück) sm. (2), mùštukas (1) 1. Aln, Lp, Ds, Šn tokie žąslai, laužtukai: Uždėk muštuką – tavo arklys baidosi Vdšk. Kumelį užmauk muštuku, o arklį apinasriu Ldk. Į dvarelį įjodamas, bėrą žirgą mudrindamas,… … Dictionary of the Lithuanian Language
okiełznywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, okiełznywaćnuję, okiełznywaćnuje, okiełznywaćany {{/stl 8}}– okiełznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, okiełznywaćam, okiełznywaća, okiełznywaćają, okiełznywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień