nabiec

nabiec: a. nabiegnąć dk Vc, \nabiecbiegnie, \nabiecbiegł, \nabiecgła, \nabiecbiegły - nabiegać ndk I, \nabiecga, \nabiecają

«nabrzmieć, napełnić się, wypełnić się czym (np. krwią, sokami, łzami itp.); o krwi, sokach, łzach itp.: napłynąć, wypełnić, wezbrać»

Oczy nabiegły mu krwią.

Łzy nabiegają do oczu.

Policzki nabiegłe rumieńcem.

◊ Oczy, twarz nabiegają gniewem, złością itp.; gniew, złość itp. nabiega do oczu, do twarzy «oczy, twarz wyrażają gniew, złość itp.»

nabiegać się dk

1. «spędzić wiele czasu na bieganiu, aż do zmęczenia; pobiegać do woli»

Dosyć się nabiegałaś, usiądź!

2. pot. «nachodzić się, długo szukając czegoś, z trudem starając się o coś, nachodzić się w jakiejś sprawie»

Nabiegał się, zanim zdobył potrzebne lekarstwo.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

nabiec — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}nabiegać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nabiec — Krew nabiega komuś do twarzy zob. krew 14 … Słownik frazeologiczny
nabiegać — → nabiec … Słownik języka polskiego
nabiegnąć — → nabiec … Słownik języka polskiego
napłynąć — dk Vb, napłynąćnę, napłynąćniesz, napłynąćpłyń, napłynąćnął, napłynąćnęła, napłynąćnęli, napłynąćnąwszy napływać ndk I, napłynąćam, napłynąćasz, napłynąćają, napłynąćaj, napłynąćał 1. «o cieczach: cieknąc zebrać się gdzieś, wlać się do czegoś, na … Słownik języka polskiego
wezbrać — dk IX, wzbierze, wezbraćbrał, wezbraćbrany wzbierać ndk I, wezbraćra, wezbraćają, wezbraćał, wezbraćany 1. «o wodzie, rzece, fali itp.: podnieść się powyżej normalnego poziomu; przybrać» Potok wezbrał. Wody zaczęły wzbierać. Wezbrana rzeka. przen … Słownik języka polskiego
nabiegać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, nabiegaća, nabiegaćał {{/stl 8}}– nabiec {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}nabiegnąć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IV c b, nabiegaćnie, nabiegaćbiegł, nabiegaćbiegła {{/stl 8}}{{stl 7}} o płynach… … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic Dictionaries and Encyclopedias