- napłynąć
- dk Vb, \napłynąćnę, \napłynąćniesz, \napłynąćpłyń, \napłynąćnął, \napłynąćnęła, \napłynąćnęli, \napłynąćnąwszy - napływać ndk I, \napłynąćam, \napłynąćasz, \napłynąćają, \napłynąćaj, \napłynąćał1. «o cieczach: cieknąc zebrać się gdzieś, wlać się do czegoś, na coś»
Napłynęło wody do piwnicy.
Woda napływa z rynny do beczki.
przen.a) «o czymś lotnym, unoszącym się nad ziemią: przedostać się dokądś, zwykle w dużej ilości; wlecieć, nadlecieć, zbliżyć się»Mroźne powietrze napłynęło do pokoju.
Z kuchni napływają zapachy jedzenia.
b) «o zjawiskach psychicznych lub fizjologicznych: powstać, zrodzić się w kimś; dojść do czyjejś świadomości»Smutne myśli, złe przeczucia napływają do głowy.
Napłynęły nowe wrażenia.
c) «przybyć gdzieś gromadnie, zgromadzić się w jakimś miejscu»Na wiec napływały rzesze młodzieży.
Do przedszkola napłynęło dużo dzieci.
d) «zostać dostarczonym, rozpowszechnionym, dojść, dotrzeć do kogoś w dużej ilości, liczbie»Napłynęło dużo listów, paczek.
Prasa napływa codziennie.
2. «stać się pełnym jakiegoś płynu; nabiec czymś»Twarz napłynęła krwią.
Oczy napływają łzami.
Słownik języka polskiego . 2013.