Nakrycie na łóżko, na tapczan, na ławę.
Podać cztery nakrycia.
Brak jednego nakrycia.
Słownik języka polskiego . 2013.
nakrycie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. nakryć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nakrycie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. nakrycieyć {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
mitra — ż IV, CMs. mitratrze; lm D. mitr 1. «dwurożna, ozdobna czapka stanowiąca nakrycie głowy władców starożytnej Asyrii, Persji i Frygii» 2. «czterodzielna czapka z futrzanym otokiem noszona przez książąt wschodnich; podobne do niej w kształcie… … Słownik języka polskiego
czepiec — m II, D. czepiecpca; lm M. czepiecpce, D. czepiecpców 1. «nakrycie głowy z białego, nakrochmalonego płótna noszone przez zakonnice niektórych zakonów» 2. «kobiece nakrycie głowy z płótna, perkalu itp. często przybrane falbankami i związywane pod… … Słownik języka polskiego
fartuch — m III, D. a; lm M. y 1. «okrycie ochronne wkładane przy pracy» Fartuch płócienny, skórzany, ceratowy. Fartuch szkolny, lekarski. Włożyć, przypasać fartuch. Zdjąć, odpasać fartuch. ◊ Trzymać się czyjegoś (matczynego) fartucha «być pod wpływem… … Słownik języka polskiego
kaptur — m IV, D. a, Ms. kaptururze; lm M. y 1. «nakrycie głowy w kształcie stożka noszone zwykle jako ochrona przed deszczem lub śniegiem, często połączone z płaszczem, peleryną, skafandrem itp.; nakrycie głowy niektórych zakonników» Płaszcz, skafander,… … Słownik języka polskiego
kornet — I m IV, D. u, Ms. kornetecie; lm M. y «nakrycie głowy zakonnicy, najczęściej w postaci dużego, białego nakrochmalonego czepca, odpowiednio upiętego; dawniej: nakrycie głowy kobiet, często bardzo ozdobne, o różnych kształtach, wykonane z… … Słownik języka polskiego
kwef — m IV, D. u, Ms. kweffie; lm M. y 1. «zasłona na twarz noszona przez kobiety muzułmańskie; czarczaf» 2. przestarz. «nakrycie głowy zakonnicy» 3. daw. «nakrycie głowy wdów i starszych kobiet w Polsce w XVI i XVII w.» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
ubrać — dk IX, ubiorę, ubierzesz, ubierz, ubrał, ubrany ubierać ndk I, ubraćam, ubraćasz, ubraćają, ubraćaj, ubraćał, ubraćany 1. «włożyć na kogoś albo na coś ubranie, obuwie, nakrycie głowy itp.; odziać» Ubierać dziecko, lalkę. Ubrać kogoś w nową… … Słownik języka polskiego
czepek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. czepekpka {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rodzaj czapeczki (najczęściej białej) noszonej głównie przez kobiety w niektórych zawodach (np. ekspedientki, pielęgniarki, kucharki) … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kornet — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. kornetecie {{/stl 8}}{{stl 7}} nakrycie głowy sióstr zakonnych mające postać białego, odpowiednio upiętego sztywnego czepca; w przeszłości: nakrycie głowy kobiet w formie czepca o różnych kształtach :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
