nadarzyć — dk VIb, nadarzyćrzy, nadarzyćrzył nadarzać ndk I, nadarzyćrza, nadarzyćrzają, nadarzyćrzał «(zwykle z podmiotem: los, przypadek) zesłać, nastręczyć, przynieść (np. coś pożądanego, korzystnego)» Czekał, co los nadarzy. Przypadek mu nadarzył dobrą… … Słownik języka polskiego
nadać — dk I, nadaćdam, nadaćdasz, nadaćdadzą, nadaćdaj, nadaćdał, nadaćdany nadawać ndk IX, nadaćdaję, nadaćdajesz, nadaćwaj, nadaćwał, nadaćwany 1. «ofiarować, przyznać komuś coś, obdarzyć kogoś czymś» Nadać komuś ziemię na własność. Nadać komuś lub… … Słownik języka polskiego
naraić — dk VIa, naraićraję, naraićraisz, naraićraj, naraićraił, naraićrajony narajać ndk I, naraićam, naraićasz, naraićają, naraićaj, naraićał, naraićany, pot. «polecić, zarekomendować, podsunąć komuś kogoś albo coś; nastręczyć» Naraili mu bogatą żonę … Słownik języka polskiego
nastręczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. rzad. ndk VIIIa, nastręczaćam, nastręczaća, nastręczaćają, nastręczaćany {{/stl 8}}– nastręczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, nastręczaćczę, nastręczaćczy, nastręczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nastręczać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}– nastręczyć się {{/stl 13}}{{stl 7}} nasuwać się; nadarzać się; zdarzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nastręcza się pytanie... Nastręczył się komuś interes. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
