- niechcący
- «mimowoli; przypadkiem, nieumyślnie»
Potrącić kogoś niechcący.
◊ Niechcący naumyślnie «niby, pozornie niechcący»
Słownik języka polskiego . 2013.
niechcący
Look at other dictionaries:
niechcący — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} nieświadomie, bez zamiaru zrobienia czegoś; przypadkowo, nieumyślnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niechcący kogoś obrazić, potrącić. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kij — 1. pot. Bez kija ani przystąp; nie podchodź, nie przystąp bez kija «powiedzenie charakteryzujące kogoś jako nieprzystępnego, wyniosłego lub złoszczącego się, poirytowanego»: (...) gospodarze, ho, ho, bez kija nie podchodź. Nie cierpię ich, na… … Słownik frazeologiczny
chcący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. chcieć (p.) chcący w użyciu rzecz. «ten, kto czegoś chce; człowiek chętny» Stypendium dla chcących się uczyć. □ Dla chcącego (nie ma) nic trudnego. chcący w użyciu przysłów., rzad. «z rozmysłem, naumyślnie»… … Słownik języka polskiego
dotknąć — dk Va, dotknąćtknę, dotknąćtkniesz, dotknąćtknij, dotknąćtknął, dotknąćtknęła, dotknąćtknęli, dotknąćtknięty, dotknąćtknąwszy dotykać ndk I, dotknąćam, dotknąćasz, dotknąćają, dotknąćaj, dotknąćał, dotknąćany 1. «zbliżyć coś do kogoś, czegoś aż… … Słownik języka polskiego
gubić — ndk VIa, gubićbię, gubićbisz, gub, gubićbił, gubićbiony 1. «dopuszczać, żeby coś zginęło, tracić coś przez nieuwagę; upuszczać coś bezwiednie» Gubić pieniądze, rękawiczki. ∆ Gubić krok, takt, rytm «maszerując, idąc, tańcząc mylić krok; grać,… … Słownik języka polskiego
niechcenie — n I, blm przestarz. «brak chęci do czegoś; niechęć, obojętność» dziś tylko w wyrażeniu: Od niechcenia «niechcący, mimowoli, przypadkiem; niedbale, pobieżnie; bez wysiłku, z łatwością» … Słownik języka polskiego
nienaumyślnie — «bez udziału woli; niechcący, przypadkiem» Obrazić kogoś nienaumyślnie. Nienaumyślnie spowodować wypadek … Słownik języka polskiego
nieumyślny — nieumyślnyni «dokonany pomimo woli, wyrządzony niechcący, niezamierzony, nie planowany; mimowolny, przypadkowy» Nieumyślna krzywda. Nieumyślne zabójstwo, potrącenie kogoś … Słownik języka polskiego
postrącać — dk I, postrącaćam, postrącaćasz, postrącaćają, postrącaćaj, postrącaćał, postrącaćany «strącić pewną ilość czegoś, zwłaszcza niechcący; pozrzucać» Postrącać jabłka z drzewa … Słownik języka polskiego
potrącić — dk VIa, potrącićcę, potrącićcisz, potrącićtrąć, potrącićcił, potrącićcony potrącać ndk I, potrącićam, potrącićasz, potrącićają, potrącićaj, potrącićał, potrącićany 1. «przechodząc obok, uderzyć z lekka kogoś lub coś, zwykle przez nieuwagę,… … Słownik języka polskiego
