niedopatrzenie

niedopatrzenie
n I
1. rzecz. od nie dopatrzyć.
2. lm D. \niedopatrzenietrzeń
«brak uwagi, dozoru; przeoczenie, nieuwaga; omyłka wskutek nieuwagi»

Najmniejsze niedopatrzenie mogło spowodować wypadek.

Niedopatrzenia w obliczeniach.

Przez niedopatrzenie wybuchł pożar.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • niedopatrzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. niedopatrzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} pomyłka wskutek roztargnienia, nieuwagi; brak dostatecznej czujności; przeoczenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niedopatrzenie pielęgniarki może pacjenta kosztować życie. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zbić — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… …   Słownik frazeologiczny

  • zbijać — 1. posp. Wylecieć skądś na zbity łeb, pysk, na zbitą mordę, euf. na zbitą twarz a) «zostać wyrzuconym skądś przemocą, brutalnie»: Wyleciał z baru na zbity pysk, ale (...) sam się o to prosił (...). Roz bezp 1997. b) «zostać usuniętym skądś za… …   Słownik frazeologiczny

  • zdarzyć się — Zdarza się w najlepszej rodzinie «komentarz bagatelizujący wagę złej informacji, zwykle dotyczącej czyjegoś postępowania»: (...) panie redaktorze, to niedopatrzenie kucharza... zaraz wydam odpowiednie polecenia, pan rozumie, to się zdarza w… …   Słownik frazeologiczny

  • zdarzać się — Zdarza się w najlepszej rodzinie «komentarz bagatelizujący wagę złej informacji, zwykle dotyczącej czyjegoś postępowania»: (...) panie redaktorze, to niedopatrzenie kucharza... zaraz wydam odpowiednie polecenia, pan rozumie, to się zdarza w… …   Słownik frazeologiczny

  • zgapić się — dk VIa, zgapić siępię się, zgapić siępisz się, zgap się, zgapić siępił się pot. «przeoczyć coś przez nieuwagę, roztargnienie, gapiostwo, zrobić głupstwo przez niedopatrzenie, nie dopilnować czegoś» …   Słownik języka polskiego

  • zgubić — dk VIa, zgubićbię, zgubićbisz, zgub, zgubićbił, zgubićbiony 1. «dopuścić, żeby coś zginęło, pozostawić, stracić coś przez nieuwagę, niedopatrzenie; upuścić coś bezwiednie» Zgubić pieniądze. Zgubić okulary, chusteczkę, portmonetkę. ∆ Zgubić oczko… …   Słownik języka polskiego

  • zjechać — dk, zjadę, zjedziesz, zjedź, zjechaćał, zjechaćany zjeżdżać ndk I, zjechaćam, zjechaćasz, zjechaćają, zjechaćaj, zjechaćał, zjechaćany 1. «jadąc z góry znaleźć się niżej, na dole; zsunąć się po czymś» Zjeżdżać brawurowo, ostrożnie. Zjechać w dół …   Słownik języka polskiego

  • karygodny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} zasługujący na karę, potępienie; oburzający, rażący, skandaliczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Karygodny czyn. Karygodna pomyłka, ignorancja. Karygodne niedopatrzenie, lekceważenie przepisów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”