Niedowidzieć ze starości.
Niedowidzieć na jedno oko.
Słownik języka polskiego . 2013.
niedowidzieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, niedowidziećdzę, niedowidziećdzi, niedowidziećdział, niedowidziećdzieli {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć upośledzony wzrok, słabo widzieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pies już niedowidzi ze starości. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dowidzieć — dk VIIa, dowidziećdzę, dowidziećdzisz, dowidziećdział, dowidziećdzieli tylko z przeczeniem: nie dowidzieć, rzad. «móc dojrzeć, dostrzec» (dowidzieć z przeczeniem: nie, w zn. «mieć wadę wzroku» pisze się łącznie niedowidzieć) … Słownik języka polskiego
nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad … Słownik języka polskiego
niedo- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «będący częścią rzeczownika złożonego oznaczającego stan, sytuację z uwydatnieniem nie wystarczającego zasobu, nasilenia tego, co oznacza wyraz podstawowy, np. niedobór, niedomiar, niedorozwój, niedowład,… … Słownik języka polskiego
niedowidzenie — n I 1. rzecz. od niedowidzieć. 2. «wada wzroku objawiająca się osłabieniem wzroku» Niedowidzenie jednego oka … Słownik języka polskiego
niedowidzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. niedowidzieć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}med. {{/stl 8}}{{stl 7}} znaczne upośledzenie oka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
