- niedowierzająco
- «z niedowierzaniem, nieufnie, podejrzliwie»
Pytać niedowierzająco.
Niedowierzająco kiwać, kręcić głową.
Słownik języka polskiego . 2013.
Pytać niedowierzająco.
Niedowierzająco kiwać, kręcić głową.
Słownik języka polskiego . 2013.
niedowierzająco — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} wątpiąco, nieufnie; z niedowierzaniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Patrzeć niedowierzająco. Niedowierzająco kręcić głową. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie- — «pierwszy człon wyrazów złożonych pisany łącznie (wyjątkowo z łącznikiem)» a) «będący częścią przymiotnika złożonego oznaczającą zwykłe zaprzeczenie (cechy wyrażanej przez przymiotnik podstawowy), np. nieczytelny, niepełnoletni, nieżonaty, nierad … Słownik języka polskiego
nieufnie — «z niedowierzaniem; niedowierzająco, podejrzliwie» Nieufnie przyjmować czyjeś rady, obietnice. Odnosić się do kogoś nieufnie … Słownik języka polskiego
sceptycznie — sceptycznieej «nieufnie, niedowierzająco, powątpiewająco» Być nastawionym, odnosić się do czegoś sceptycznie. Patrzeć, uśmiechać się sceptycznie. Sceptycznie usposobiony … Słownik języka polskiego