niedowierzanie
Look at other dictionaries:
niedowierzanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} nieufność, powątpiewanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z niedowierzaniem przyjmować czyjeś obietnice. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powątpiewanie — n I 1. rzecz. od powątpiewać. 2. lm D. powątpiewanieań «wątpliwość, niedowierzanie; słowa wyrażające niedowierzanie» Wyrazić powątpiewanie. Uśmiechnąć się z powątpiewaniem … Słownik języka polskiego
mówić — 1. Coś mówi samo za siebie «coś jest oczywiste, nie wymaga komentarza ani dodatkowych wyjaśnień»: Energia elektryczna wytwarzana na bazie bełchatowskiego węgla jest o 40 proc. tańsza od energii uzyskanej z innych źródeł. To mówi samo za siebie.… … Słownik frazeologiczny
akurat — «przysłówek o charakterze ekspresywnym» a) «podkreślający, że jest dokładnie tak, jak to określa wyraz, któremu towarzyszy; właśnie» Jest akurat pięć jabłek dla nas pięciorga. b) «oznaczający: ściśle w danym momencie, w tym czasie, w tej chwili;… … Słownik języka polskiego
doprawdy — «wyraz określający stwierdzenie faktu albo (np. w pytaniu) niedowierzanie, wątpliwość itp.; rzeczywiście, istotnie, naprawdę» Doprawdy nie wiem, jak postąpić. Wyjeżdżam do Paryża. Doprawdy?! Chłopcy bardzo grzecznie się sprawują. Doprawdy? … Słownik języka polskiego
ej — 1. «okrzyk o treści emocjonalnej wyrażający przestrogę, pogróżkę, niedowierzanie itp.» Ej! Nie kuś losu! Ej, ostrożnie, świeżo malowane! Ej! Nie opowiadaj bredni. 2. «okrzyk przywołujący kogoś, wzywający do czegoś» Ej, pośpieszcie się tam na… … Słownik języka polskiego
ejże — okrzyk o treści emocjonalnej a) «wyrażający niedowierzanie, powątpiewanie; czyż tak?» Ejże, mówisz prawdę? Ejże, to chyba żart? b) «wyrażający przestrogę, ostrzeżenie» Ejże, nie nadużywaj mojej cierpliwości! … Słownik języka polskiego
nieufność — ż V, DCMs. nieufnośćści, blm «brak ufności, zaufania; podejrzliwość, niedowierzanie, sceptycyzm» Nieufność do ludzi, do nowości. Wzbudzić w kimś nieufność. Nabrać nieufności do kogoś, w stosunku do kogoś, do czegoś. Podchodzić do kogoś, do czegoś … Słownik języka polskiego
nieufny — nieufnyni «nie mający ufności, zaufania do kogoś lub czegoś, mający sceptyczne usposobienie, podejrzliwy; wyrażający niedowierzanie, świadczący o nim» Nieufny pies. Ktoś z natury nieufny. Patrzeć na coś nieufnym okiem. Być nieufnym w stosunku do… … Słownik języka polskiego
pi — I 1. «wykrzyknik wyrażający podziw, niedowierzanie, zaskoczenie» 2. «wyraz (czasem powtórzony) naśladujący głos pisklęcia» II ndm «nazwa greckiej litery odpowiadającej łacińskiej p» ◊ pot. Pi razy oko «niezbyt dokładnie, z grubsza» … Słownik języka polskiego
